Zaloguj się

w przeszłości były najważniejszym źródłem

osadnictwa i w następstwie, rozwoju terenów do nich przyległych. Zawsze były i do dziś pozostają ważnym źródłem wody dla ludności i gospodarki, a od XIX stulecia wykorzystywane są (w zmiennym zakresie) jako drogi wodne między południem i północą kraju. Odra pełni również funkcje międzynarodowe, przepływając przez terytorium Czech i Niemiec. Bezpośrednie otoczenie rzek jest więc obszarem silnie zagospodarowanym, wysoko zurbanizowanym.
Gęstość zaludnienia jest tu większa niż na pozostałych obszarach
Polski. Warunki klimatyczne i ukształtowanie terenu sprawiają, że te życiodajne rzeki zmieniają się czasami w żywioły niszczące. Zasoby wodne obu rzek nawet w skali Europy nie są duże, a przepływy charakteryzują się bardzo dużą nierównomiernością. Iloraz przepływów maksymalnych do minimalnych w Odrze jest bardzo niekorzystny i osiąga wartość 20,0 kilkakrotnie przekraczając wskaźnik dla innych porównywalnych rzek Europy. Roczne wysokości opadów na terenie Polski wykazują wielkie wahania w dłuższych okresach, a w mroźne zimy wody rzek zamarzają tworząc często bardzo skomplikowaną powłokę lodową na długości nierzadko setek kilometrów.
Tragiczne uwarunkowania hydrologiczno-meteorologiczne dorzeczy Wisły i Odry udowodniły liczne powodzie w zlewniach obu rzek. Siła oddziaływania tych zdarzeń była tak wielka, że jak niewiele innych wydarzeń historycznych, kronikarze od początku polskiej państwowości odnotowują w swoich kronikach najtragiczniejsze powodzie. Autorzy opracowania [5] m.in. za Janem Długoszem i Walewanderem w okresie od 998 r. do końca
XVIII w. wymieniają daty występowania 34 wielkich powodzi. (...)
Zaloguj się by skomentować