Logo
Wydrukuj tę stronę

Zmiany na globalnym rynku finansowania inwestycji infrastrukturalnych

Dużym problemem w obecnych uwarunkowaniach gospodarczych, społecznych i politycznych jest niwelowanie luki infrastrukturalnej występującej na skutek rosnących i zmieniających się pod względem technicznym i technologicznym potrzeb infrastrukturalnych. Z jednej strony dotyczy to nowych, nowoczesnych, dopasowanych do obecnych wymagań sieci i obiektów infrastrukturalnych, z drugiej zaś strony - konieczności remontowania, a głównie modernizacji już istniejących aktywów infrastrukturalnych. Według szacunków OECD potrzeby inwestycyjne w zakresie infrastruktury na świecie oscylują na poziomie 70 bln USD. Prognozy OECD zakładają, że do 2030 roku nakłady na projekty infrastruktury gospodarczej (transport, telekomunikacja, gospodarka wodno-ściekowa, gospodarka odpadami, przesyłanie energii) będą stanowić 2,5% PKB w skali globalnej.
Z uwagi na to, że inwestycje infrastrukturalne odznaczają się bardzo wysokim poziomem kapitałochłonności, pozyskanie funduszy na ich finansowanie nie jest łatwym przedsięwzięciem.
Budżety większości państw balansują na granicy dopuszczalnego poziomu deficytu, a uzyskanie kredytów czy emisja papierów dłużnych dla sfinansowania nakładów na projekty infrastrukturalne jest związane ze żmudnym i kapitałochłonnym procesem negocjacji i zabezpieczania transakcji.
Z tego powodu istnieje obecnie powszechna niemal akceptacja angażowania sektora prywatnego.
Jednym ze źródeł finansowania projektów partnerstwa publiczno-prywatnego (PPP), obok kredytów zaciąganych w bankach komercyjnych i multilateralnych, emisji obligacji lub akcji, o coraz poważniejszym znaczeniu na międzynarodowym rynku finansowym, są fundusze infrastrukturalne.
Celem opracowania jest ocena znaczenia funduszy infrastrukturalnych na globalnym rynku finansowym jako źródła finansowania inwestycji infrastrukturalnych. (...)
© 2000-2023 Sieć Badawcza Łukasiewicz - Poznański Instytut Technologiczny