Społeczno-ekonomiczne uwarunkowania innowacyjności przedsiębiorstw w Polsce - analiza regionalna

Innowacyjność uważana jest za istotny czynnik mający wpływ na konkurencyjność przedsiębiorstw. Przez innowacyjność firm należy rozumieć ich zdolność do tworzenia i wdrażania innowacji oraz rzeczywistą umiejętność przedsiębiorstwa do wprowadzania nowych i zmodernizowanych wyrobów, nowych lub zmienionych procesów technologicznych lub organizacyjno-technicznych.
Aktywność innowacyjna przedsiębiorstw zdeterminowana jest przez szereg czynników, oddziałujących różnokierunkowo (stymulująco lub destymulująco) i z różną siłą na intensywność podejmowanych przez przedsiębiorstwa działań innowacyjnych.
Uwarunkowania procesów innowacyjnych w przedsiębiorstwie dzieli się najczęściej na uwarunkowania wewnętrzne oraz zewnętrzne. Zarówno po stronie otoczenia zewnętrznego jak i wewnętrznego przedsiębiorstwa, wszystkie czynniki można ująć w trzy podstawowe grupy, a mianowicie:
• czynniki o charakterze społecznym, • czynniki o charakterze ekonomicznym, • czynniki o charakterze technicznym.
W artykule rozważania dotyczące czynników determinujących innowacyjność przedsiębiorstw zawężono jedynie do determinant zewnętrznych o charakterze społeczno-ekonomicznym. W pracy podjęto badania, ukierunkowane na uzyskanie odpowiedzi, w którym z szesnastu regionów w Polsce występują najkorzystniejsze społeczno-ekonomiczne uwarunkowania dla prowadzania działalności innowacyjnej przez przedsiębiorstwa.
Polityka innowacyjna jako czynnik determinujący działalność innowacyjną przedsiębiorstw
Istotnym czynnikiem otoczenia zewnętrznego przedsiębiorstwa, który stymuluje zdolność innowacyjną przedsiębiorstw, jest polityka innowacyjna państwa. Stanowi ona całokształt działań państwa ukierunkowanych na kreowanie, stymulowanie i wdrażanie nowych rozwiązań techniczno organizacyjnych w gospodarce [6].
Znaczenie polityki innowacyjnej w gospodarce danego kraju wynika z dwóch faktów [7]:
• roli jaką innowacje odgrywają we wzroście gospodarczym; ekonomiści oceniają, ze aż 2/3 wzrostu gospodarczego krajów rozwiniętych należy łączyć z wprowadzaniem innowacji, • zjawiska niedoskonałości funkcji samoregulacyjnej rynku, który sam z siebie, bez wsparcia rządów, nie jest wstanie zapewnić innowacyjności gospodarki na racjonalnym z punktu widzenia społecznego poziomie. (...)
Więcej w tej kategorii: « Transgraniczne świadczenie usług w Unii Europejskiej Development and Functioning of Clusters in Poland »
Zaloguj się by skomentować