Modele inicjowania centrów logistycznych - cz. 1

Europejskie centra logistyczne kształtowały się na przestrzeni wielu lat. Początkowo źródła inicjatyw były różne i podjęte działania nie przesądzały o tym, czy powstanie centrum logistyczne, ale były ukierunkowane na rozwiązywanie lokalnych problemów związanych
z rozwojem gospodarczym, lub realizacją planów kształtowania ładu przestrzennego poprzez koncentrowanie działalności gospodarczej w wydzielonych obszarach aglomeracji miejskich. W efekcie tej długofalowej polityki władz lokalnych i administracji państwowej, często
po wielu latach od podjęcia pierwszych decyzji, zaistniały warunki do budowy centrum logistycznego.
Aktualnie większość państw europejskich podejmuje różne działania, których celem jest wspieranie inicjatyw budowy centrów logistycznych. Dzisiaj akcentuje się głównie potrzebę ich współpracy sieciowej w ramach globalnej gospodarki .

Doświadczenia włoskie
Centra logistyczne powstawały we Włoszech już w latach 70-tych ubiegłego stulecia. Inwestycje miały charakter indywidualny, ale o ich powodzeniu zadecydował udział sektora publicznego, który aktywnie angażował się w poszczególne realizacje, a często był ich inicjatorem. Aktywna postawa sektora publicznego polegała na aktywizacji gospodarczej wybranych rejonów, a następnie na tworzeniu konsorcjów inicjujących budowę centrów logistycznych i udziału w spółkach realizujących inwestycje. W połowie lat 80-tych działalność ta została wsparta przez rząd, który sformułował swoje oczekiwania w przyjętej polityce transportowej i skoordynował wszystkie działania, co znalazło wyraz w Głównym Planie Transportu (General Transport Plan - GTP). Plan został po raz pierwszy sformułowany w 1986 roku, a zawarte w nim decyzje planistyczne wynikały z niskiego udziału transportu kolejowego w przewozach towarowych.
W części dotyczącej centrów logistycznych główny plan transportu określił dwa poziomy sieci centrów logistycznych:
- pierwszy, wskazujący główne włoskie centra logistyczne w następujących lokalizacjach:
Piemont                Turyn-Orbassamo,
Lombardia            Mediolan,
Veneto                 Werona-Padwa,
Emilia-Romana      Bolonia
Campania             Nola-Marianise
- drugi, wskazujący lokalizację 10 do 15 centrów logistycznych o znaczeniu lokalnym.

Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 4/2004.
Ostatnio zmieniany w czwartek, 17 maj 2007 15:46
Więcej w tej kategorii: « Zarządzanie łańcuchem dostaw z wykorzystaniem modelu SCOR Rynek powierzchni magazynowych - w regionie moskiewskim - cz. 2 »
Zaloguj się by skomentować