Logo
Wydrukuj tę stronę

O skutkach błędnej interpretacji wskaźnika poziomu obsługi przy wyznaczaniu zapasu zabezpieczającego - cz. 1

W numerze 5/2008 "Logistyki" autor zamieścił pierwszy artykuł z cyklu "Między teorią a praktyką zarządzania zapasami", który mówił o znaczeniu prawidłowego określania czasu cyklu uzupełnienia. Następne artykuły z tego cyklu dotyczyły:

- skutków błędów popełnianych przy wyznaczaniu odchylenia standardowego popytu w cyklu uzupełniania zapasu ("Logistyka" 6/2008),
- skutków błędnego założenia o typie rozkładu popytu w cyklu uzupełnienia zapasu ("Logistyka" 1/2009),
- wpływu zmienności czasu cyklu uzupełnienia zapasu na poprawność wnioskowania o zależności pomiędzy zapasem zabezpieczającym, a poziomem obsługi ("Logistyka" 2/2009).

O skutkach błędnej interpretacji wskaźnika poziomu obsługi przy wyznaczaniu zapasu zabezpieczającego - cz. 2

Niniejszy artykuł stanowi kontynuację cyklu, a jego celem jest omówienie zasadniczych różnic pomiędzy dwiema definicjami poziomu obsługi, odnoszącymi się do zarządzania zapasami i wskazania ewentualnych skutków wynikających z ich błędnej interpretacji.
Przede wszystkim należy podkreślić, że poziom obsługi może być odnoszony zarówno do pojedynczej pozycji asortymentowej, jak i grup pozycji. W pierwszym przypadku definiujemy dostępność konkretnego materiału (produktu, towaru), w drugim określamy dostępność grup (zestawów) materiałów, na przykład dla zamówień wielopozycyjnych. Przedmiotem rozważań w niniejszym artykule będzie dostępność pojedynczych pozycji asortymentowych. Dwa podstawowe wskaźniki poziomu obsługi klienta (poziomu dostępności) to: prawdopodobieństwo obsłużenia popytu (POP) oraz stopień ilościowej realizacji (SIR).

Odmienność obu definicji jest wyczerpująco przedstawiona w dostępnej literaturze [na przykład 1, 3], jednak doświadczenia autora w kontaktach z przedsiębiorstwami wskazują, że nadal, bardzo często, pojęcia te nie są właściwie rozumiane i rozróżniane. Staje się to często przyczyną błędnego kształtowania zapasu zabezpieczającego i generowania niepotrzebnych kosztów.
Zagadnienie zostanie przedstawione w dwóch częściach. W pierwszej (niniejszy artykuł) przedstawione zostaną szczegółowo podstawy obu definicji i zasady obliczania obu wskaźników. Zostanie to pokazane na przykładzie pozycji o niskim zapotrzebowaniu okresowym, którego rozkład można opisać rozkładem Poissona, a to dlatego, że w tym przypadku łatwiej zademonstrować istotę obliczeń. Druga część artykułu będzie dotyczyła przypadków, w których rozkład popytu odpowiada rozkładowi normalnemu, a wyniki zostaną uogólnione.

Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 6/2010.

Ostatnio zmieniany w wtorek, 17 kwiecień 2012 14:24
© 2000-2023 Sieć Badawcza Łukasiewicz - Poznański Instytut Technologiczny