Zaloguj się

Logistyczne determinanty autonomiczności okrętu

  •  Andrzej BURSZTYŃSKI
  • Kategoria: Logistyka
Jednym z podstawowych parametrów taktyczno-technicznych okrętów, określającym zdolność do wykonywania zadań na morzu jest autonomiczność. Autonomiczność, określana na poziomie projektowania okrętu, uzależniona jest od szeregu uwarunkowań technicznych. Podstawowe czynniki określające autonomiczność okrętu w istotny sposób związane są z organizacją zabezpieczenia logistycznego jednostki pływającej. Należą do nich takie parametry techniczne jak pojemności zbiorników paliwowych, zbiorników wody słodkiej, magazynów okrętowych oraz typ głównych urządzeń napędowych okrętu. Czynniki te obejmują również możliwość prawidłowej eksploatacji urządzeń okrętowych oraz stan psychofizyczny załogi. Sama autonomiczność natomiast określa niezwykle istotne z punktu widzenia taktycznych możliwości okrętu wielkości, jakimi są zasięg pływania i taktyczny promień działania okrętu.
WSTĘP
Możliwość nieprzerwanego przebywania jednostki pływającej na morzu oraz możliwość wykonywania właściwych dla danego typu i klasy okrętu zadań, bez konieczności zawijania do bazy w celu odtworzenia zdolności bojowej stanowi jedną z podstawowych danych taktycznotechnicznych okrętów. Wielkość ta określona jest mianem autonomiczności i wyrażana jest w dobach. Autonomiczność okrętu określana jest już na etapie założeń projektowych z uwzględnieniem przeznaczenia okrętu, stanu załogi oraz wielkości zapasów okrętowych. (...)

Artykuł zawiera 35733 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka

Zaloguj się by skomentować