Zaloguj się

Planowanie wielkości zapasów materiałowych na wydziale wielkopiecowym

  •  Edyta KARDAS, Ryszard BUDZIK
  • Kategoria: Logistyka
W artykule przedstawiono metodę planowania zapasów materiałowych wykorzystywanych do produkcji surówki żelaza na wydziale wielkopiecowym Huty X. Dokonano analizy znaczenia poszczególnych grup materiałowych, zastosowano w tym celu analizę Pareto Lorenza materiałów z punktu widzenia ilości zużycia i ich kosztów. Dokonano ilościowej analizy zużycia surowców i materiałów w procesie wytwarzania surówki z podziałem na dwa procesy wielkopiecowy i spiekalniczy, wykorzystując narzędzia statystyczne. Dokonano analizy wielkości produkcji z użyciem funkcji trendu, na podstawie którego wyznaczono wielkość planowanej produkcji i zapotrzebowania na podstawowe materiały. Badania przeprowadzono na wydziale wielkopiecowym Huty X, obejmują one trzy kolejne lata kalendarzowe.
1. WPROWADZENIE
Gospodarka zapasami jest jednym z podstawowych elementów zarządzania przedsiębiorstwem. Swoim zakresem obejmuje ona zespół działań związanych z regulacją oraz sterowaniem strumieniami, a także zasobami materiałowymi w organizacji [2]. Do głównych zadań działu gospodarki materiałowej należą m. in. zapewnienia odpowiednich dostaw właściwych materiałów w określonej ilości oraz po najniższym koszcie [10]. W każdym przedsiębiorstwie zaopatrzenie w materiały powinno rozpoczynać się od zaplanowania potrzeb materiałowych do produkcji wytwarzanych wyrobów.
W dobie gospodarki wolnorynkowej przedsiębiorstwa, aby obniżyć koszty utrzymania zapasów, dążą do tego, aby ich ilość była jak najniższa. Dobrym przykładem takiego postępowania jest stosowanie takich metod, jak np. Just In Time, gdzie dostawy materiałowe odbywają się ściśle na określony czas.
W przypadku przedsiębiorstwa hutniczego metoda taka byłaby bardzo trudna do zastosowania z powodu wielu czynników, wśród których należy wspomnieć m. in. o [7, 8]:
- nieregularności dostaw materiałów, - różnych źródłach pochodzenia materiałów wsadowych (m. in. Brazylia i Ukraina), - ciągłej pracy urządzeń hutniczych, które nie dopuszczają nawet chwilowych braków surowców i materiałów, - gromadzeniu żelazodajnych materiałów hutniczych z powodów technologicznych: ich uśredniania i sezonowania, co wpływa na stabilność procesu wielkopiecowego (surowce i materiały, które są dostarczane do huty różnią się między sobą składem chemicznym czy własnościami fizyczno - mechanicznymi, wiec materiały dostarczane z różnych źródeł są ze sobą mieszane w celu ich uśrednienia. (...)
Zaloguj się by skomentować