Jules Dupuit - prekursor logistyki w gospodarce

Za prekursora logistyki w gospodarce uważa się Francuza, Jules'a Dupuit. Jego osiągnięcia teoretyczne i praktyczne nie ograniczały się tylko do logistyki, ale również obejmowały inżynierię komunikacyjną, hydrologię i ekonomię.

Kariera inżynierska
Jules Dupuit urodził się 18 maja 1804 roku w Fossano we Włoszech. Kiedy miał 10 lat, jego rodzina przeniosła się do Francji. Naukę w szkołach średnich w Wersalu ukończył zdobywając nagrodę z fizyki. W 1824 roku został przyjęty do paryskiej Narodowej Szkoły Dróg i Mostów (ENPC). Po ukończeniu studiów uzyskał dyplom inżyniera i rozpoczął pracę w Departamencie Sarthe, zajmując się problematyką dróg i żeglugi na coraz wyższych stanowiskach. W 1829 roku ożenił się, a w 1836 roku uzyskał stopień inżyniera pierwszej klasy. Prowadził badania i opublikował kilka znaczących teoretycznych i praktycznych prac, dotyczących zużycia oraz utrzymania dróg. Za osiągnięcia zawodowe, stowarzyszenie inżynierów wyróżniło Dupuit'a złotym medalem, a w maju 1843 roku został odznaczony Legią Honorową.
Wylewy Loary w 1844 roku i 1846 roku zwróciły zainteresowanie Dupuita na teoretyczne i praktyczne zagadnienia wezbrań rzek oraz rozwiązania zapobiegające powodziom. W 1850 roku objął stanowisko dyrektora i naczelnego inżyniera wodociągów miejskich oraz nadzorował budowę systemu kanalizacji w Paryżu. W grudniu 1855 roku Dupuit został Generalnym Inspektorem Korpusu Inżynierów; był także członkiem Naczelnej Rady Dróg i Mostów. W tym czasie Dupuit był jednym z najwybitniejszych inżynierów we Francji. Zmarł 5 września 1866 roku w Paryżu.

Dorobek ekonomiczny
Politechnika (ENPC), od jej założenia w 1747 roku, stopniowo kształtowała wśród swoich wykładowców i absolwentów tradycje zainteresowania problematyką ekonomicznej oceny robót publicznych. Jednym z tych absolwentów był Dupuit, który zajął się analizą korzyści społecznych z dóbr objętych produkcją publiczną, jak na przykład woda pitna, drogi, kanały i mosty. W latach 1844-1853 Dupuit opublikował serię artykułów na temat pomiaru korzyści społecznych z produkcji dóbr i usług publicznych. W artykułach tych sformułował rozróżnienie między znaczeniem użyteczności całkowitej i użyteczności krańcowej w stosunku do cen popytu. W następnych artykułach przeszedł do rozpatrywania czynników leżących u podstaw cen monopolu. Należał do prekursorów podejścia marginalistycznego, umożliwiającego zastosowanie matematyki w badaniu zjawisk ekonomicznych.

Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 3/2009.

 
Ostatnio zmieniany w środa, 27 czerwiec 2012 08:09
Więcej w tej kategorii: « Nauka o logistyce Wincenty Nieszokoć - polski prekursor logistyki »
Zaloguj się by skomentować