Zaloguj się

Logistyka humanitarna - istota, warunki skuteczności i zastosowanie w sferze współpracy cywilno-wojskowej - cz. 1

Wielkie tragedie klęski żywiołowe, takie jak trzęsienie ziemi na Haiti w styczniu 2010 roku, epidemie i katastrofy spowodowane przez człowieka (w tym zamachy terrorystyczne w Bombaju, Bali czy Madrycie) lub połączenie różnych rodzajów katastrof, jak tsunami na Oceanie Indyjskim czy też pożary lasów w Australii i powodzie w Europie, spowodowały nasilenie głosów domagających się zwiększenia skuteczności istniejących zdolności Unii Europejskiej i ONZ do reagowania w przypadku takich katastrof.
Pomoc humanitarna jest obowiązkiem moralnym oraz najważniejszym wyrazem solidarności obywateli świata z osobami poszkodowanymi. W świecie, w którym klęski żywiołowe są coraz częstsze i coraz bardziej dotkliwe, a konflikty zbrojne nadal powodują cierpienie wielu ludzi, dotykając szczególnie najbiedniejszych, wszystkie podmioty globalne muszą działać wspólnie, aby skutecznie nieść pomoc ofiarom kryzysów humanitarnych, a także aby zmniejszyć podatność na zagrożenia w przyszłości. Za działaniami humanitarnymi stoi wielowiekowa tradycja solidarności międzyludzkiej na rzecz pomocy ofiarom kryzysów. Ich celem jest ratowanie życia i niesienie natychmiastowej pomocy tym, którzy na skutek określonego zagrożenia znaleźli się w sytuacji kryzysowej.
 
Szczególnie w ostatnim okresie, na bazie nienajlepszych doświadczeń związanych między innymi z trzęsieniem ziemi na Haiti, nadszedł ostatecznie czas na wzmocnienie globalnych działań humanitarnych w odpowiedzi na obecną sytuację, poprzez wypracowanie jasnego konsensusu UE i innych struktur globalnych, w sprawie wspólnych wartości i zasad leżących u podstaw praw człowieka. Stąd też jeszcze większą wagę należy przywiązywać do organizacji niesienia międzynarodowej pomocy, jej jakości i profesjonalnego działania w ramach logistyki humanitarnej. Z działaniami tymi wiąże się dziś jednak wiele specyficznych problemów. Kryzysy humanitarne zdarzają się coraz częściej, a ich skutki są coraz dotkliwsze. Ma to między innymi związek ze zmianami klimatu, różnorodnym charakterem konfliktów, rosnącą rywalizacją o dostęp do energii i zasobów naturalnych, skrajnym ubóstwem czy też słabymi systemami rządów. Cierpi najczęściej ludność cywilna, głównie w krajach rozwijających się. Globalny konsensus w sprawie pomocy humanitarnej powinien propagować bardziej spójne, konsekwentne i kompleksowe podejście do kwestii pomocy humanitarnej.
 
Wyraźne zobowiązanie się do stosowania sprawdzonych rozwiązań w zakresie niesienia pomocy oraz określenie ról wszystkich uczestników działań jest konieczne do utrzymania przestrzeni humanitarnej, a co za tym idzie, zdolności niesienia pomocy ludziom w potrzebie. Pomoc humanitarną należy realizować w sposób przejrzysty w oparciu o faktyczne zapotrzebowanie. Obecnie nie istnieją żadne wspólne zasady ani uzgodnione podejście do kwestii oceny potrzeb. Ponadto, do najpoważniejszych przeszkód w dostarczeniu pomocy najbardziej oczekującym należą problemy logistyczne. Stąd konieczność kreowania logistyki humanitarnej, której zasadniczym celem jest właśnie dostarczanie pomocy dla ludzi, niezależnie od czynnika gospodarczego, religijnego, narodowego, rasowego, niezależnie także od płci i wieku. Powinna ona też być neutralna politycznie w odniesieniu do obszarów, do których dostarczana jest ta pomoc. Logistyka i zintegrowany łańcuch dostaw najtrafniej weryfikują się zatem jako łańcuchy dostaw dla życia, najlepiej zintegrowane i synergiczne. Najciekawsze jest to, że przeglądarki internetowe nie odnajdywały do maja 2009 roku w sieci terminu logistyka humanitarna w polskiej wersji językowej, w przeciwieństwie do opracowań w tym zakresie w literaturze angielsko bądź niemieckojęzycznej.

Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" nr 2/2010.

 
Ostatnio zmieniany w piątek, 09 marzec 2012 09:43
Zaloguj się by skomentować