Kształtowanie charakterystyk kierunkowych matryc mikrofonów
- KORNATOWSKI Eugeniusz
- Kategoria: Pozostałe zagadnienia
W artykule przedstawiono zagadnienia rejestracji dźwięku z wykorzystaniem przestrzennych układów wielu mikrofonów. Omawiana problematyka dotyczy tzw. beamforming'u, modelowania przestrzennych charakterystyk kierunkowych matryc mikrofonów, a także współczesnych technologii realizacji nagrań wielokanałowych z przeznaczeniem do odtwarzania w systemach dźwięku przestrzennego.
1. WSTĘP
Współczesna technika rejestracji dźwięku, w zdecydowanej większości przypadków, oparta jest na technologii wielomikrofonowej. Wykorzystuje się przy tym mikrofony o określonych charakterystykach kierunkowych: dookólne (wszech-kierunkowe), ósemkowe i kardioidalne (w odmianach: sub-, super-, hiper-karioidalne). Zastosowanie do rejestracji pojedynczego mikrofonu o znanej charakterystyce kierunkowej czyni proces nagrania w pełni kontrolowanym: z dużym prawdopodobieństwem można przewidzieć wielkość i geometrię obszaru, w ramach którego skutecznie zostanie zarejestrowany dźwięk emitowany przez poszczególne źródła. Stosując technologię wielomikrofonową efekt końcowy jest często trudny do przewidzenia. W takich przypadkach, w inżynierii dźwięku, stosuje głównie metodą opartą na wykonywaniu wielu próbnych rejestracji, zmieniając przy tym geometrię układu mikrofonów. Problem jest jeszcze bardziej złożony, gdy wykonywane nagranie przeznaczone jest do reprodukcji w systemie dźwięku przestrzennego, np. 5.1. (...)
Współczesna technika rejestracji dźwięku, w zdecydowanej większości przypadków, oparta jest na technologii wielomikrofonowej. Wykorzystuje się przy tym mikrofony o określonych charakterystykach kierunkowych: dookólne (wszech-kierunkowe), ósemkowe i kardioidalne (w odmianach: sub-, super-, hiper-karioidalne). Zastosowanie do rejestracji pojedynczego mikrofonu o znanej charakterystyce kierunkowej czyni proces nagrania w pełni kontrolowanym: z dużym prawdopodobieństwem można przewidzieć wielkość i geometrię obszaru, w ramach którego skutecznie zostanie zarejestrowany dźwięk emitowany przez poszczególne źródła. Stosując technologię wielomikrofonową efekt końcowy jest często trudny do przewidzenia. W takich przypadkach, w inżynierii dźwięku, stosuje głównie metodą opartą na wykonywaniu wielu próbnych rejestracji, zmieniając przy tym geometrię układu mikrofonów. Problem jest jeszcze bardziej złożony, gdy wykonywane nagranie przeznaczone jest do reprodukcji w systemie dźwięku przestrzennego, np. 5.1. (...)
Artykuł zawiera 19014 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka
Zaloguj się by skomentować