Zaloguj się

Wybrane aspekty intensywności zużycia odlewów

W artykule przedstawiono wyniki badan istotności oddziaływania procesu azotowania oraz zawartości: węgla, krzemu, manganu, siarki oraz temperatury przegrzania i zalewania ciekłego stopu, a także efektów współdziałania parametrów zmiennych na intensywność zużycia żeliwa białego. W metodyce badań wykorzystano macierze planowania doświadczeń ekstremalnych, pozwalające na określenie wpływu wymienionych zmiennych, przez porównanie uzyskanych współczynników regresji.
Badania odporności na ścieranie żeliwa białego były dotychczas skierowane głównie na efekty oddziaływania dodatków stopowych. Pomijano często oddziaływanie w tym zakresie temperatury przegrzania i zalewania formy oraz zabiegów modyfikacji żeliwa w stanie ciekłym. Mało badań dotyczyło również analizy wpływu procesów azotowania żeliwa białego na zwiększenie odporności na ścieranie, prawdopodobnie w wyniku uzyskiwania niejednoznacznych efektów. Złożoność tych zagadnień potęgują efekty współdziałania manganu i siarki, temperatura inwersji czy problematyka zarodków krystalizacji zależna od stanu termodynamicznego ciekłego żeliwa. Jednoczesny wpływ tak wielu czynników utrudnia interpretację istotności i ich siły oddziaływania na późniejsze procesy trybologiczne [7]. Wydaje się zasadne w tej sytuacji wykorzystanie do badań macierzy planowania doświadczeń ekstremalnych, które pozwalają na matematyczne ujęcie zagadnienia przy minimalizacji niezbędnej ilości eksperymentów [4]. Doświadczenia z (...)

Artykuł zawiera 19375 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka

Zaloguj się by skomentować