Cienkościennych

Prezentowany referat jest publikacją dydaktyczną pokazującą połączenie dwóch zagadnień. Jedno z nich to rozważania teoretyczne dotyczące wyznaczania sił wewnętrznych w kopule, a drugie to praktyczne zastosowanie ich przy wymiarowaniu elementu żelbetowego. Jest to dość rzadko spotykana praktyka w nauczaniu projektowania, gdyż zwykle te dwa zagadnienia są realizowane na dwóch oddzielnych przedmiotach i przeciętny student ma trudności z ich połączeniem.
Pierwsze obiekty budowlane, w których wykorzystano osiowy rozkład sił zostały wzniesione w starożytności. W Persji, Mezopotami, oraz starożytnym Egipcie głownie w ten sposób były wznoszone sklepienia łukowe, natomiast w starożytnym Rzymie stosowano już wówczas sklepienie kolebkowe i kopuły. W tamtych czasach kopuły były traktowane jako „szczytowe osiągnięcie sztuki czasów, w których architektura, rzeźba, malarstwo i mozaika współdziałały ściśle ze sobą, tworząc unikalną atmosferę, dając wyraz tryumfu lub ulęgłości. Są pomnikiem zwycięstwa nad ciężarem i wiatrem” [1].
Z uwagi na fakt, że kopuła była traktowana jako forma wyjątkowa wynika jej pierwotne zastosowanie, głownie w budownictwie sakralnym. (...)

Artykuł zawiera 18838 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka

Więcej w tej kategorii: « Henry Lloyd - łańcuchy zaopatrzenia Zastosowanie programów komputerowych wspomagających projektowanie silników spalinowych w odniesieniu do minimalizacji skutków oddziaływania na środowisko »
Zaloguj się by skomentować