Systemy radiowe zapewniające komfort pasażerom i bezpieczeństwo sterowania ruchem kolejowym

Badane jest ogólne rozwiązanie osiowosymetrycznego zagadnienia skręcania z uwzględnieniem częściowych poślizgów dla znanego rozkładu naprężeń normalnych i znanej wielkości strefy styku. Rozważane są dowolne geometrie styku ciał. Przedstawione podejście jest odmienne, niż w rozwiązaniu klasycznym, w którym stosuje się teorię Hertza. Problem częściowych poślizgów sprowadza się do równań całkowych rozwiązywanych numerycznie. Przedstawione wyniki są zgodne z klasycznym rozwiązaniem dla styku skrętnego dwóch kul, a w szczególności z zależnością pomiędzy kątem skręcania i wielkością strefy przyczepności w zagadnieniu Lubkina.


W klasycznych pracach dotyczących badania częściowych poślizgów przy styku skręcania [2] bardzo istotnym założeniem jest to, że geometria ciał jest kulista, a normalny kontakt jest opisany w ramach teorii Hertza [1]. Jäger [8] uogólnił zagadnienie kontaktu z uwzględnieniem częściowych poślizgów dla dowolnej, lecz gładkiej powierzchni ciał, przytaczając zastosowanie swojej teorii dla geometrii wielomianowej, mianowicie do opisu profilu podstawy stempla użyto funkcji x 2 n , n = 1, 2, 3,...
W niniejszym artykule badamy inne ogólne rozwiązanie zagadnienia skręcania z uwzględnieniem częściowych poślizgów, przy założeniu, że znany jest rozkład naprężeń normalnych oraz wielkość strefy styku. Na początku zakładamy, że przy przyłożeniu momentu obrotowego powstałe siły tarcia są wystarczająco duże, aby przeciwdziałać poślizgowi, tzn. rozważamy zagadnienie skręcania przy całkowitej przyczepności, które rozwiązujemy w punkcie 2.1. (...)

Artykuł zawiera 24215 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka

Ostatnio zmieniany w czwartek, 04 kwiecień 2013 23:40
Więcej w tej kategorii: « Henry Lloyd - łańcuchy zaopatrzenia Zastosowanie programów komputerowych wspomagających projektowanie silników spalinowych w odniesieniu do minimalizacji skutków oddziaływania na środowisko »
Zaloguj się by skomentować