Logo
Wydrukuj tę stronę

Przewóz drogowy towarów niebezpiecznych - nadzór, kontrola, odpowiedzialność karna

Po roku 1990 nastąpił w Polsce dynamiczny rozwój transportu drogowego towarów niebezpiecznych, wynikający z regresu w przewozie kolejowym, zwiększonego zapotrzebowania na paliwa silnikowe i inne niż węgiel, nośniki energii, np. gazu płynnego propan-butan, oleju opałowego oraz szerokiej klasy różnych komponentów i półproduktów przemysłu chemicznego. Transportowane są również tradycyjne produkty przemysłu chemicznego o dużej agresywności.
Szacuje się, że w naszym kraju transport drogowy towarów niebezpiecznych to ok. 15 tys. przewozów rocznie. Stanowi to ok. 10 - 15% wszystkich przewozów drogowych. Realizacja przewozów tych towarów odbywa się w dwojaki sposób: na krótkich trasach, w obrocie indywidualnym oraz na trasach długich, przeważnie w obrocie hurtowym. Większość przewozów hurtowych stanowią transporty masowe w autocysternach do 30 t, z których ponad 70% to transport paliw ciekłych. Instytut Transportu Drogowego ocenia, że w ciągu najbliższych 5 - 10 lat nastąpi w naszym kraju podwojenie tych przewozów, jako nieuniknione następstwo rozwoju gospodarczego kraju.
Zgodnie z Ustawą z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych, towary niebezpieczne to takie materiały i przedmioty, których przewóz na podstawie odpowiednich przepisów jest albo zabroniony, albo dopuszczony jedynie na warunkach określonych w tych przepisach. W praktyce oznacza to, że transport towarów niebezpiecznych ze względu na konieczność zapewnienia bezpieczeństwa ludzi i środowiska podlega szczególnym rygorom w zakresie dopuszczania towaru do przewozu, jego klasyfikacji, opakowania, oznakowania oraz wymagań odnoszących się do środka transportu i realizacji przewozu.


Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" nr 4/2005

Ostatnio zmieniany w wtorek, 31 październik 2006 11:45
© 2000-2023 Sieć Badawcza Łukasiewicz - Poznański Instytut Technologiczny