Logo
Wydrukuj tę stronę

Współczesne metody automatycznego planowania dystrybucji towarów

Opracowanie korzystnych finansowo i efektywnych planów dystrybucji oraz załadunków wyrobów dla wielu przedsiębiorstw jest często trudnym zadaniem. Planiści muszą w wielu przypadkach uwzględniać wymagania w zakresie układania tras, terminów dostaw, możliwości technicznych floty transportowej oraz wiele innych wymagań natury legislacyjnej i zasad współpracy pomiędzy dostawcą i odbiorcami. W większości przypadków przedsiębiorstwa planują swoje działania w oparciu o doświadczenie swoich pracowników. Przy stale rosnących kosztach dystrybucji towarów rodzi się pytanie, czy metody manualne lub inne obecnie stosowane są tymi właściwymi, wykorzystywanymi przez firmę?
Postęp w technikach automatycznego planowania dystrybucji
Ogólnie szacuje się, że koszty transportu najczęściej mieszczą się pomiędzy jedną trzecią, a dwiema trzecimi całkowitych kosztów logistycznych. Nawet kilkuprocentowa poprawa jakości planu dystrybucji lub opracowanie w krótkim czasie blisko - optymalnego planu może przynieść wymierne oszczędności dla firmy w skali roku.
Pierwsze prace nad analizą problemu komiwojażera rozpoczął Karl Menger w 1930 r. Pierwszy udany program wyliczający optymalną trasę komiwojażera opracowali w 1954 r. G. Dantzig, R. Fulkerson i S. Johnson dla 49 miast. Dopiero w 1975 r. P.M. Cameron i L. Fratta wyliczyli optymalną trasę komiwojażera dla 100 miast. Prace nad przybliżonymi algorytmami planowania tras wykazały ich znacznie większą szybkość znajdowania rozwiązania bliską optymalnemu.
 

Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 6/2004.
 
Ostatnio zmieniany w środa, 06 czerwiec 2012 13:00
© 2000-2023 Sieć Badawcza Łukasiewicz - Poznański Instytut Technologiczny