Zaloguj się

Wpływ kształtowania struktury przestrzennej miasta na planowanie systemu transportu zbiorowego - analiza przypadku

Planowanie struktury przestrzennej miasta powinno wpływać na przeciwdziałanie zatłoczeniu motoryzacyjnemu. Proces ten powinien brać pod uwagę zrównoważoną formę zagospodarowania przestrzennego, ale także konieczność dostosowania układu transportu zbiorowego w obszarze lub i osiedlu do zabudowy mieszkaniowej. Zarówno forma urbanistyczna jak i transportowa muszą ze sobą współgrać i być planowane równocześnie. Obecność atrakcyjnej formy transportu zbiorowego w obszarze o dużej gęstości zaludnienia, może wpływać na zmianę zachowań komunikacyjnych mieszkańców, w kierunku zwiększenia się udziału transportu zbiorowego w codziennych podróżach.


Jednym z podstawowych zadań gospodarki przestrzennej jest kształtowanie zrównoważonego rozwoju miasta.
Równocześnie należy kształtować transport w taki sposób, aby sprostać popytowi na przemieszczanie się osób z istniejących i planowanych obszarów zurbanizowanych miasta. Równoległość tych działań i ich wzajemna synergia w dużej mierze może przyczynić się do przeciwdziałania zatłoczeniu motoryzacyjnemu. Brak współdziałania pomiędzy dziedziną urbanistyki a transportu, znacząco wpływa na wzrost nakładów finansowych na transport zbiorowy, albo na nieefektywne wykorzystywanie odcinków dróg i ulic w mieście. Właściwie każde większe miasto w Polsce charakteryzuje się dużymi utrudnieniami w ruchu samochodowym w godzinach szczytu. Próby zmniejszania zatłoczenia motoryzacyjnego zwykle dotyczą wdrażania wielu inżynieryjnych rozwiązań, które jednak w sposób doraźny rozwiązują dany problem. Rozwiązania te nie wpływają na samą istotę pojawiania się ruchu, a jedynie na krótko pozwalają poprawić warunki ruchu (zwiększenie przepustowości odcinka, pojawienie się nowej drogi). (...)

Artykuł zawiera 25770 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka

Ostatnio zmieniany w czwartek, 04 kwiecień 2013 23:48
Zaloguj się by skomentować