Model przydziału zasobów do zadań w przedsiębiorstwie transportowym

W przedsiębiorstwie komunikacyjnym zadanie transportowe można zdefiniować jako przewóz pasażerów na określonej linii komunikacyjnej. Problemem przydziału w tym przypadku jest dobór pojazdów do poszczególnych linii, uwzględniający ograniczenia w postaci maksymalnych potoków pasażerów na danej trasie, czy dany rozkład jazdy. W przedsiębiorstwie transportowym zadanie przewozowe możemy zdefiniować jako przewóz ładunku z punktu pobrania do punktu dostawy. Należy zaznaczyć, iż zadania rozpoczynają się i kończą w różnych przedziałach czasowych. W czasie jednego wyjazdu z bazy, realizując jedną zaplanowaną trasę, pojazd może wykonać kilka zleconych zadań. Problemem przydziału w tym przypadku jest skierowanie pojazdów kończących realizację bieżących zadań do następnych zadań w taki sposób, aby łączna suma odcinków dojazdowych do poszczególnych zadań była minimalna. Zakładając, że zadanie transportowe można przedstawić graficznie jako dwa wierzchołki grafu dwudzielnego: pierwszy wierzchołek to punkt załadunkowy, a drugi punkt wyładunkowy, można zdefiniować problem przydziału jako znalezienie odpowiedniego dopasowania między punktem końcowym realizowanego zadania a punktem początkowym następnego zadania tak, aby dokonany przydział wygenerował trasę minimalną spełniającą oczywiście warunki ograniczeń czasowych. Ograniczenia czasowe to określona godzina przybycia na miejsce pobrania, określona godzina dostarczenia ładunku, czas trwania wyładunku i rozładunku oraz brane są pod uwagę dobowe czasy pracy kierowców.

Artykuł zawiera 14520 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka 4/2012