Logo
Wydrukuj tę stronę

Konteneryzacja a zmiana układu stacji przeładunkowych

Polecamy! Konteneryzacja a zmiana układu stacji przeładunkowych

Kiedy w 1830 r. uruchomiono pierwszą linię kolejową dopatrywano się problemów z załadunkiem i rozładunkiem towarów sztukowych. Wcześniejsze rozwiązania z użyciem kolejek konnych związane były z przewozami węgla, stąd od XVIII wieku były znane wagony koleby oraz pierwowzory tzw. wagonów kubłowych.

1. Drobnicowe przewozy towarowe
Kolej wykorzystująca silnik parowy do ciągnięcia zestawu wagonów szybko wskazała, jak szeroka jest gama produktów nadających się do przewozu tym środkiem transportu. Szybko powstały konstrukcje wagonów towarowych - platformy i wagony kryte. Pierwsze rozwiązania konstrukcji wagonów opierały się o doświadczenia z kolejek konnych. Były to m.in. drewniane ostoje wagonów, zapięcia łańcuchowe oraz systemy przechyłów kubła wagonu oraz przechylania całych wagonów w przewozach węgla.

Szybkie rozpowszechnienie się sieci kolejowej, szersze od systemu kanałów śródlądowych, spowodowało, że dostęp do przewozu stał się ułatwiony. Kolej wykazała ogromną przepustowość ładunków w transporcie, ale niestety prace przeładunkowe wykazywały ogromne ograniczenia. Już w publikacjach z lat 30 XIX wieku można było zaobserwować kilka sposobów na usprawnienia procesu za i wyładunku towarów drobnicowych na wagony kolejowe. Pierwszym było zastosowanie dźwigów, drugim odpowiednią strukturą infrastruktury. Dźwig uznaje się także dzisiaj za podstawowe urządzenie przeładunkowe. Ale dzisiejszy dźwig ma napęd elektryczny, lub ostatecznie zasila go silnik spalinowy z przekładnią hydrostatyczną lub elektryczną. W XIX wieku były to dźwigi ręczne korbowe. (...)

Ostatnio zmieniany w piątek, 04 kwiecień 2014 14:48
© 2000-2023 Sieć Badawcza Łukasiewicz - Poznański Instytut Technologiczny