Badanie efektywności metody sterowania linią transportową za pomocą symulacji komputerowej

Polecamy! Badanie efektywności metody sterowania linią transportową za pomocą symulacji komputerowej

Globalizacja gospodarki światowej oraz zmiany polityczno-gospodarcze doprowadziły w wielu krajach do dużego wzrostu konkurencji wśród wytwórców różnego rodzaju dóbr konsumpcyjnych. Warunkiem przetrwania dla wielu firm jest obniżenie kosztów produkcji.

W wielu przypadkach jedynym sposobem realizacji tego celu jest wprowadzenie automatyzacji procesów produkcyjnych. Szczególnie duże oszczędności są możliwe do uzyskania w zakresie minimalizacji kosztów czynności transportowych. Wynika to z faktu niegenerowania przez czynności transportowe wartości dodanej.
Czynności transportowe, które nie mogą być wyeliminowane, należy minimalizować i obniżać ich koszty poprzez wprowadzanie wydajnych zautomatyzowanych podsystemów transportowych. Zazwyczaj podsystemy transportowe pełnią rolę usługową względem podsystemów wytwarzania. Podsystemy transportowe możemy podzielić zasadniczo na dwie grupy: dyskretne i ciągłe. W rozwiązaniach o charakterze dyskretnym mogą być wykorzystywane np. roboty mobile, a w rozwiązaniach o charakterze ciągłym najczęściej stosowane są taśmociągi. Ze względu na dużą różnorodność struktur systemów wytwarzania prawie zawsze podsystemy transportu są do nich dostosowywane. Ważne jest aby cechowały się one odpowiednią efektywnością i prostotą budowy. Nie zawsze jest to łatwe do zrealizowania. Szczególnie wtedy, gdy podsystem transportu jest bardzo rozbudowany. Bardzo przydatne w takich sytuacjach może być zastosowanie metod symulacyjnych, które umożliwiają sprawdzenie wielu rozwiązań i wybranie najlepszego.

Symulacja polega na udawaniu zachowania się badanego obiektu lub systemu. Obiektem może być wyodrębniony z otaczającej nas rzeczywistości jakiś element o charakterze materialnym lub abstrakcyjnym. Systemem jest wyodrębniony z otaczającej rzeczywistości zbiór powiązanych i oddziałujących na siebie obiektów. Aby przeprowadzić symulację konieczne jest zbudowanie modelu obiektu lub systemu. Zasadniczo wyróżnia się dwa rodzaje modeli: fizyczne lub matematyczne. Modele fizyczne często są uproszczonymi i pomniejszonymi kopiami oryginału. Modele matematyczne najczęściej są zapisywane w postaci programu komputerowego. Symulacja, czyli badanie zachowania się modelu polega na zmianie oddziaływania otoczenia na model i zmianie zachowania się modelu na podstawie zmiany jego parametrów.

W zależności od cech obiektu lub systemu reprezentujące je modele mogą być:

  • dynamiczne - w których stan obiektu lub systemu zmienia się z upływem czasu,
  • interaktywne - reagujące na sygnały zewnętrzne,
  • nieinteraktywne - odizolowane od otoczenia,
  • statyczne - w których stan obiektu lub systemu nie zmienia się z upływem czasu,
  • deterministyczne - w których nie następują zmiany o charakterze losowym,
  • stochastyczne - w których następują zmiany o charakterze losowym,
  • z czasem dyskretnym - w których upływ czasu jest dyskretyzowany ze stałym krokiem,
  • zdarzeń dyskretnych - w których czas podlega zmianom skokowym w zależności od zaistnienia zdarzeń dyskretnych.

Artykuł zawiera 19 400 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka

Ostatnio zmieniany w środa, 22 czerwiec 2016 15:53
Więcej w tej kategorii: « Analiza efektywności procesów transportowych w łańcuchu dostaw Zarządzanie i analiza możliwości rozwoju systemów transportu intermodalnego w Polsce »
Zaloguj się by skomentować