Logo
Wydrukuj tę stronę

O pewnym podejściu do modelowania systemu transportowego w aspekcie zrównoważonego rozwoju

Polecamy! O pewnym podejściu do modelowania systemu transportowego w aspekcie zrównoważonego rozwoju

W 2017 roku mija trzydzieści lat od podania pierwszej definicji zrównoważonego rozwoju (1987 r., Raport ONZ Nasza Wspólna Przyszłość), wg której jest to rozwój, który zapewnia zaspokojenie potrzeb obecnych pokoleń, nie przekreślając możliwości zaspokojenia potrzeb pokoleń następnych. Idea zrównoważonego rozwoju znalazła szeroki oddźwięk zarówno w Polsce jak i na arenie światowej.

Definicja przedstawiona w 1987 roku była w późniejszych latach uszczegóławiana przez wiele środowisk naukowych i gospodarczych. Jedna z definicji zapisanych w raporcie Światowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN), głosi że "zrównoważony rozwój polega na maksymalizacji korzyści netto z rozwoju ekonomicznego, chroniąc jednocześnie oraz zapewniając odtwarzanie się użyteczności i jakości zasobów naturalnych w długim okresie. Rozwój gospodarczy musi oznaczać nie tylko wzrost dochodów per capita, ale poprawę także innych elementów dobrobytu społecznego. Musi obejmować również niezbędne zmiany strukturalne w gospodarce i całym społeczeństwie". Transport, ze względu na destrukcyjny wpływ na otoczenie znalazł się w głównym obszarze zainteresowań zrównoważonego rozwoju, w konsekwencji doprowadzając do powstania idei zrównoważonego transportu. Według ekspertów Komisji Europejskiej system transportowy spełniający założenia zrównoważonego rozwoju (tzw. transport zrównoważony) to taki, który:

  • "zapewnia dostępność celów komunikacyjnych w sposób bezpieczny, niezagrażający zdrowiu ludzi i środowisku w sposób równy dla obecnej i następnych generacji;
  • pozwala funkcjonować efektywnie, oferować możliwość wyboru środka transportowego i podtrzymać gospodarkę oraz rozwój regionalny;
  • ogranicza emisje i odpady w ramach możliwości zaabsorbowania ich przez ziemię, zużywa odnawialne zasoby w ilościach możliwych do ich odtworzenia, zużywa nieodnawialne zasoby w ilościach możliwych do ich zastąpienia przez odnawialne substytuty, przy minimalizowaniu zajęcia terenu i hałasu".

Ponieważ jednocześnie transport jest jednym z generatorów rozwoju gospodarczego należy poszukiwać możliwości zaspokajania potrzeb przewozowych przy minimalizacji negatywnego wpływu transportu na środowisko. Wśród negatywnych skutków wpływu transportu na środowisko naturalne należy wyróżnić: zanieczyszczenia powietrza, zmiany klimatyczne, hałas, kongestię, wypadki. Podejmowanych jest wiele działań zmierzających do ograniczenia tych skutków. W artykule ograniczono się do analizy systemu transportowego z punktu widzenia jego emisyjności, czyli wpływu na zanieczyszczenie powietrza i zmiany klimatyczne.

Artykuł zawiera 23830 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka

 

Ostatnio zmieniany w środa, 17 maj 2017 14:16
© 2000-2023 Sieć Badawcza Łukasiewicz - Poznański Instytut Technologiczny