AKTUALNOŚCI: e-gospodarka

Metody wielokryterialnego wspomagania podejmowania decyzji powszechnie stosowane są w zarządzaniu łańcuchami dostaw oraz w rozwiązywaniu złożonych problemów powiązanych z szeroko rozumianą logistyką. Sprzyja temu przede wszystkim złożoność zarówno samych procesów, jak i całych systemów transportowych oraz logistycznych. W rozważanej problematyce występuje bowiem bardzo duża liczba parametrów, ale również i miar ocen, w których można wyszczególnić między innymi miary: ekonomiczne, techniczne, środowiskowe oraz społeczne. Miary te zazwyczaj uwzględniają przeciwstawne, a często sprzeczne interesy, czego dobrym przykładem może być ocena ekonomiczna oraz ocena środowiskowa, które zazwyczaj mają przeciwstawne cele.

Relatywnie duży wachlarz udogodnień i profitów wynikający z implementacji wymagań standardów zarządzania jakością powoduje, że systemowe zarządzania jakością jest popularne wśród przedsiębiorstw reprezentujących różne branże i odmienne profile działalności. Podkreślić należy, że odpowiednio zaprojektowany i umiejętnie wdrożony system zarządzania jakością usprawnia zarządzanie organizacją na wielu jej płaszczyznach, nie pomijając procesów logistycznych. Zdaniem autorów zarządzanie jakością i logistyka mają wiele wspólnych założeń, a u ich podstaw leży jeden główny cel, którym jest doskonalenie szeroko pojętej obsługi klienta, w skład, której wchodzi badanie, przewidywanie i zaspakajanie jego potrzeb, usprawnianie przepływu towarów w łańcuchu dostaw oraz dbałość o optymalną jakość komponentów i towarów w procesach zaopatrzenia, produkcji i dystrybucji.

Jednym z najistotniejszych powodów zainteresowania jakością w procesach logistycznych jest dążenie do zapełnienia luk występujących pomiędzy potrzebami i wymaganiami klientów a wynikami uzyskiwanymi w rzeczywistości, czyli uniknięcie różnicy między jakością oczekiwaną a dostarczaną klientowi.

W 1923 roku Henry Ford wypowiedział słynne słowa, które dzisiaj uznać można za podstawę koncepcji outsourcingu: "Jeśli jest coś, czego nie potrafimy zrobić wydajniej, taniej i lepiej niż nasi konkurenci, nie ma sensu, żebyśmy to robili. Powinniśmy zatrudnić do wykonania tej pracy kogoś, kto zrobi to lepiej niż my." Myśl ta doskonale oddaje ideę tej metody, a zarazem jej konkurencyjny charakter.

W dzisiejszych czasach wymagania stawiane przez klientów stale wzrastają, a konkurencja w poszczególnych branżach jest coraz większa. Wszystkie przedsiębiorstwa muszą starać się osiągać najwyższe standardy, aby zagwarantować firmie rentowność. Powinny skupić się one na analizie oczekiwań klientów oraz zrozumieniu ich potrzeb, co może pozwolić odnieść sukces.

Wśród różnorodnych czynników wpływających na rozwój i konkurencyjność regionalną, ogromnego znaczenia nabiera stosowanie w praktyce nowoczesnych koncepcji zarządzania oraz jakość zagospodarowania przestrzennego i adekwatność rozmieszczenia różnorodnych funkcji gospodarowania w przestrzeni. Na czołowe miejsce wśród tych koncepcji wysuwa się zarządzanie logistyczne, którego cechą jest uniwersalizm, pozwalający na odnoszenie jego zasad również do układów typu: miasto, aglomeracja czy region. Rozwiązania stosowane dotąd z powodzeniem w logistyce biznesowej można w ten sposób przełożyć na grunt zarządzania regionem i miastem. Metody i techniki wypracowane przez logistykę w sektorze biznesu coraz częściej znajdują zastosowanie w profesjonalnym zarządzaniu w układach przestrzennych.

Celem artykułu jest analiza zjawiska reshoringu jako jednego z czynników wpływających na kształt dzisiejszych łańcuchów dostaw. Reshoring to trend przenoszenia obszarów wytwarzania i operacji logistycznych do miejsc znajdujących się geograficznie bliżej obsługiwanych rynków przedsiębiorstwa. Po wieloletniej fali offshoringu polegającej na przenoszeniu operacji logistycznych oraz wytwarzania produktów do odległych krajów charakteryzujących się niskimi kosztami produkcji, następuje okres powtórnej analizy potencjalnych zalet i korzyści wynikających z takiego działania.

System Kanban jest niejednokrotnie definiowany, jako układ nerwowy szczupłej produkcji, ponieważ steruje on produkcją, tak jak mózg i nerwy sterują ludzkim ciałem, eliminując przy tym wszelkiego rodzaju marnotrawstwo w procesie. W języku japońskim Kanban oznacza kartę, którą można interpretować w tym systemie jako zlecenie, które towarzyszy materiałowi. Poszczególne karty służą identyfikacji części lub podzespołu, wskazując skąd pochodzą, gdzie zostały wyprodukowane i gdzie oraz w jakiej ilości powinny zostać przetransportowane.