Logo
Wydrukuj tę stronę

Zapasy w systemach informatycznych - cz. 4

Przedostatni odcinek zapasów z zapasami w systemach informatycznych obejmował opisanie nieco bardziej wyrafinowanych rozwiązań informatycznych niż zwykłe ewidencjonowanie zapasów. W obecnym odcinku autor charakteryzuje najbardziej wyrafinowane podejście do zapasów, jakie zostało zaimplementowane w jednym z dostępnych na rynku systemów klasy ERP.

Zapasy w systemie MAX
Oryginalne podejście do problematyki zapasów w systemach informatycznych (z grupy ewidencyjno-analitycznych) zaimplementowano w systemie MAX. Poza typowymi algorytmami realizującymi rozproszoną analizę zapasów, system ten wyposażono w funkcjonalność pozwalającą na dynamiczne projektowanie logistyki zapasów i śledzenie ich poziomów w poszczególnych logicznych miejscach firmy. Celem tego rozwiązania jest wspomaganie użytkownika w uzyskiwaniu dokładnej informacji o zapasach oraz identyfikowania tych obszarów gospodarowania, w których można dokonać usprawnień (np. zredukować koszty). Dla osiągnięcia tego celu, w bazie danych systemu przechowywane są informacje o logicznym miejscu przechowywania fizycznych zapasów, co umożliwia logiczne spojrzenie na stany zapasów. Fizyczne stany zapasów są przechowywane w magazynkach produkcyjnych, w magazynach zasadniczych i zdefiniowanych fizycznych przestrzeniach składowych. Logicznego spojrzenia na stany zapasów w poszczególnych miejscach dostarczają tzw. konta zapasów. Informacje o magazynach i przestrzeniach składowych związane są z fizycznymi wielkościami zapasów. Natomiast konta zapasów rejestrują logiczny stan zapasu, który jest niezależny od rzeczywistych lokalizacji zapasów.
Rys. 1 obrazuje inne spojrzenie na ewidencję zapasów.

Konta zapasów służą do zarządzania zapasami i przeprowadzania ich analiz zarówno pod względem ilościowym jak i finansowym. Pokazują wielkości zamrożonych środków finansowych w określonych zapasach, dostarczają informacji o przemieszczeniach zapasów oraz są wykorzystywane do przekazywania wartości zapasów do ksiąg finansowych.
Stany zapasów rejestrowane w przestrzeniach magazynowych są obsługiwane jedynie w sytuacji, gdy użytkownik systemu (planista zapasów) przyjmie taką strategię śledzenia. Jeśli opcja zarządzania przestrzenią składowania zostanie wyłączona, najniższym poziomem szczegółowości śledzenia będzie relacja: pozycja materiałowa magazyn konto zapasów.
Przykład wykorzystania kont zapasów obrazuje rys. 2. Konta zapasów reprezentowane są na rysunku w postaci prostokątnych ramek. Ramki oznaczone linią ciągłą to tzw. "konta saldowane", zawierają dokładną informację o stanach zapasu i z tego względu jego ilość ma istotne znaczenie. Pozostałe ramki (linia kreskowa) oznaczają tzw. konta "nie saldowane", czyli konta do-nikąd, pojęcie salda jest dla nich nieistotne. System kont zapasów w systemie MAX jest sformalizowanym systemem mającym wejście i wyjście: każda transakcja musi mieć adres "Skąd" i "Dokąd". Oznacza to, że występuje konieczność reprezentowania miejsc znajdujących się poza systemem. Sposobem na to są właśnie konta "Do-nikąd".

Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 4/2003.

Ostatnio zmieniany w czwartek, 20 grudzień 2007 12:05
© 2000-2023 Sieć Badawcza Łukasiewicz - Poznański Instytut Technologiczny