Logo
Wydrukuj tę stronę

Ekologia produktów ropopochodnych w bazach morskich

Ropa naftowa znana jest już ludzkości od bardzo zamierzchłych czasów, jednak wykorzystywana w globalnym zakresie jest tak naprawdę od niedawna. Skok technologiczny, jaki dokonał się na przestrzeni XIX i XX w. spowodował, że jest ona wykorzystywana na naprawdę olbrzymią skalę. Praktycznie nie ma dziedziny życia w jakiej ropa naftowa lub produkty jej pochodne, nie byłyby obecne. Niestety warunki geopolityczne spowodowały, iż główni konsumenci ropy naftowej znajdują się bardzo daleko od źródeł jej naturalnych zasobów. Stąd konieczność przetransportowania jej często w bardzo odległe rejony świata. Niestety urządzenia i ludzie zawodzą w niektórych sytuacjach, przez co jesteśmy świadkami postępującej degradacji środowiska naturalnego i spektakularnych katastrof ekologicznych. Na szczęście człowiek dostrzegł w pewnym momencie zagrożenia spowodowane swoją działalnością i obecnie jesteśmy świadkami bardzo pozytywnego kierunku zmian, w którym pierwszoplanową rolę zaczyna odgrywać ekologia i zasada jak najmniejszego negatywnego wpływu na stan środowiska naturalnego.
Fizykochemiczne podstawy interakcji substancji ropopochodnych ze środowiskiem wodnym





węgiel - 80-88%, wodór - 10-14%, tlen - 0,1-7%, azot - 0,02-1,1%, siarka - 0,1-5%.
Podstawowe rodzaje węglowodorów zawartych w ropie naftowej to4:
− węglowodory parafinowe stanowiące najliczniejszą grupę węglowodorów zawartych w ropie naftowej, wśród których wyodrębnia się zarówno te występujące w stanie skupienia gazowym (metan, etan, propan i butan), ciekłym (od pentanu do heksanu), jak i stałym (od heptadekanu wzwyż), − węglowodory naftenowe - cykloalkany stanowiące obok parafin drugi podstawowy składnik ropy naftowej o budowie pierścieniowej, najczęściej występujący w benzynie ekstrakcyjnej lub rozpuszczalnikach (np.: cykloheksan, cyklopentan), − węglowodory aromatyczne - areny - posiadające znakomitą zdolność rozpuszczania substancji organicznych i będące bardzo pożądanymi składnikami wszelkiego rodzaju benzyn i rozpuszczalników (np.: benzenu). Jednak ze względu na budowę cząsteczki, która jest płaska, mają one zdolność do „wślizgiwania się” pomiędzy nukleotydy DNA, co niestety nadaje im właściwości rakotwórcze. (...)
© 2000-2023 Sieć Badawcza Łukasiewicz - Poznański Instytut Technologiczny