Rozwój technologii EPC i wdrożenia na świecie

Referat został zaprezentowany na Polskim Kongresie Logistycznym "Logistics 2006 - Najlepsze praktyki w logistyce". Poznań 10-12 maja 2006 r.

Technologia zapisu i odczytu kodów kreskowych rozwinęła się i rozpowszechniła na całym świecie, dzięki czemu stała się tania i ma zastosowanie globalne. Jednak głównym powodem powszechnego użycia tej technologii jest stosowanie globalnych identyfikatorów systemu GS1, czyli numerów, które jednoznacznie i niepowtarzalnie w skali świata identyfikują np. produkt, opakowanie zbiorcze, paletę. Nośniki danych, jakimi są kody kreskowe, będą powoli wypierane przez nośniki danych zwane tagami lub transponderami, które zbudowane są z microchipa z anteną i aktywowane za pomocą fal radiowych. Informacje w tagu są zapisane w postaci binarnej i dzięki odpowiedniemu czytnikowi przetwarzane do postaci liczbowej. Wyższość technologii RFID (Radio Frequency Identification – identyfikacja za pomocą fal radiowych) nad technologią tradycyjną (kodów kreskowych) to przede wszystkim znacznie poszerzone możliwości zapisu danych o konkretnym obiekcie.
Rozwiązania oparte na technologii RFID z zastosowaniem standardów EPC znalazły swoje zastosowanie w różnych gałęziach gospodarki. W latach 2003-2005 wdrożenia pilotowe obejmowały przede wszystkim branżę FMCG i częściowo ochronę zdrowia i wojsko. Oprócz wymienionych branż w najbliższych latach EPCglobal będzie wspierał i rozwijał wdrożenia w sektorze motoryzacyjnym, przemyśle aerokosmicznym i przemyśle odzieżowym.

Wprowadzenie
Technologia zapisu i odczytu kodów kreskowych rozwinęła się i rozpowszechniła na całym świecie, dzięki czemu stała się tania i ma zastosowanie globalne. Jednak głównym powodem powszechnego użycia tej technologii jest stosowanie globalnych identyfikatorów systemu GS1, czyli numerów, które jednoznacznie i niepowtarzalnie w skali świata identyfikują np. produkt, opakowanie zbiorcze, paletę. Nośniki danych, jakimi są kody kreskowe, będą powoli wypierane przez nośniki danych zwanymi tagami lub transponderami, które zbudowane są z microchipa z anteną i aktywowane za pomocą fal radiowych. Informacje w tagu zapisane są w postaci binarnej i dzięki odpowiedniemu czytnikowi przetwarzane do postaci liczbowej. Wyższość technologii RFID (Radio Frequency Identification – identyfikacja za pomocą fal radiowych) nad technologią tradycyjną (kodów kreskowych) to przede wszystkim znacznie poszerzone możliwości zapisu danych o konkretnym obiekcie.
Otwarte standardy EPC to nie tylko standardowy sposób zapisu określonej informacji w tagu EPC, ale przede wszystkim sieć EPCglobal pozwalająca automatycznie identyfikować jednostki w łańcuchu dostaw w każdym przedsiębiorstwie, w każdej gałęzi przemysłu, na całym świecie. Sieć EPCglobal składa się z kilku podstawowych elementów, a mianowicie:

  • EPC – kod produktu zapisany na elektronicznym nośniku, globalnie indywidualny identyfikator obiektu;
  • tagi i czytniki – urządzenia do gromadzenia danych, łączące przepływ towarów z przepływem informacji;
  • Middleware – oprogramowanie stosowane w celu filtrowania danych wyjściowych z czytników i redukcji przeładowania sieci, stanowi interfejs do wewnętrznych systemów informatycznych oraz sieci EPCglobal;
  • ONS (Object Naming Service) – zasób, który „wie”, gdzie jest przechowywana informacja o EPC (ONS jest podobny do DNS);
  • EPC IS (EPC Information Service) – serwer umożliwiający użytkownikom wymianę danych między parterami handlowymi w oparciu o kody EPC. Serwer ten używa języka PML (Physical Markup Language) – zaprojektowanego przez laboratorium Auto – ID jako metody opisu produktu. Jest on standaryzowanym słownikiem XML dla opisu obiektu fizycznego, systemów, procesów i środowisk związanych z obiektem.




Rys. 1. Schemat ideowy sieci EPCglobal

Standardy EPCglobal

Sieć EPCglobal, oparta na globalnych standardach, zachęca dostawców rozwiązań do tworzenia oprogramowania i sprzętu, który posługuje się interfejsami zbudowanymi wyłącznie na tych standardach. Architektura EPCglobal jest opisana w sposób otwarty i niekomercyjny. Wszystkie interfejsy pomiędzy elementami sieci EPCglobal są określone jako otwarte standardy i rozwijane głównie przez społeczność związaną z Procesem Rozwoju Standardów EPCglobal. Architektura EPCglobal jest zaprojektowana w ten sposób, by móc funkcjonować we wszystkich istniejących strukturach i standardach branżowych. Wszelkie prace związane z rozwojem standardów odbywają się za pośrednictwem grup roboczych EPC, które działają zarówno na poziomie biznesowym, jak i technicznym. Rozróżniamy trzy podstawowe grupy standardów:

  • Standardy fizycznej wymiany obiektów EPC. Subskrybenci EPCglobal wymieniają fizyczne obiekty (opakowania detaliczne, zbiorcze, palety itp.), które identyfikowane są przez unikalny numer EPC, zapisany w tagu EPC. Architektura EPCglobal określa standardy wymiany fizycznych obiektów i jest zaprojektowana w ten sposób, by zapewnić subskrybentowi, który dostarcza fizyczne obiekty innemu subskrybentowi, prawidłowe określenie i interpretację tych obiektów. Standardy występujące w ramach tej grupy to przede wszystkim: Protokół tagu EPC i Specyfikacja danych tagu EPC. Pierwszy z nich definiuje sposób, w jaki dane są przenoszone za pośrednictwem sygnału radiowego do czytnika RFID, natomiast drugi definiuje format i znaczenie tych danych, czyli kod EPC. Urządzenia działające w oparciu o te standardy w ramach tej grupy to tagi EPC.
  • Standardy wymiany danych EPC. Korzyść, jaką subskrybenci czerpią z sieci EPCglobal poprzez wymianę informacji z innymi uczestnikami sieci, polega na zwiększeniu „widoczności” ruchu fizycznych obiektów po opuszczeniu terenu przedsiębiorstwa subskrybenta. Architektura EPCglobal określa standardy wymiany danych EPC, dzięki którym subskrybent wie, w jaki sposób dzielić się danymi z innymi subskrybentami poprzez sieć EPCglobal. Poza tym subskrybent, poprzez tę grupę standardów, ma zapewniony dostęp do usług podstawowych EPCglobal i innych współdzielonych usług, które ułatwiają wymianę danych o numerach EPC. Standardy i specyfikacje, a więc interfejs wymiany danych EPC stanowią: Interfejs aplikacji ONS, Zarys EPC IS i Interfejsu zapytań EPC IS. Sprzęt i oprogramowanie biorące udział w tej grupie standardów to: EPC IS (serwis informacyjny EPC), Wyszukujący, czyli aplikacja wyszukująca określone dane o numerach EPC umieszczone na EPC IS Dostępowych określonych subskrybentów EPCglobal, i ONS Root (źródłowy serwis określania obiektu), czyli serwis „szukający”, który kod EPC traktuje jako dane wejściowe, natomiast produkuje na wyjściu adres (w formie adresu URL) z serwisu EPC IS określonego subskrybenta EPCglobal, który nadał poszukiwany numer EPC.
  • Standardy infrastruktury EPC. Aby móc dzielić się danymi EPC, każdy subskrybent prowadzi operacje w ramach własnej działalności, które obejmują m.in. tworzenie identyfikatorów EPC dla nowych obiektów. Dzięki unikalności numerów EPC można podążyć za ich ruchem i gromadzić te informacje w systemach informatycznych wewnątrz własnej organizacji. Architektura EPCglobal określa standardy interfejsu dla większości elementów infrastruktury wymaganych dla gromadzenia i zapisywania danych EPC, tak więc pozwala subskrybentom budować ich wewnętrzne systemy przy zastosowaniu interoperacyjnych elementów. Wśród standardów i specyfikacji należących do tej grupy należy wymienić: Protokół czytników EPC (służący właściwej interpretacji odczytanych numerów EPC), Specyfikacje dotyczące filtrowania i gromadzenia danych (służące przekonwertowaniu danych z tagu do lokalnej EPC IS Dostępowej), Interfejs zapytań EPC IS (umożliwiający wyszukanie informacji o konkretnym numerze EPC poprzez EPC IS Wyszukujący, czyli interfejs pomiędzy lokalnym a zewnętrznym EPC IS). Oprogramowanie i sprzęt działający poprzez wymienione interfejsy to przede wszystkim: czytniki EPC/RFID, tzw. aplikacja „RFID Middleware” (filtrująca i gromadząca dane o numerach EPC), EPC IS Dostępowy (udostępniający dane o numerach EPC innym subskrybentom sieci EPCglobal), lokalny ONS (umożliwiający wyszukanie konkretnego numeru EPC za pośrednictwem ONS Root).
W ramach funkcjonowania sieci EPCglobal istnieją obecnie standardy o statusie zatwierdzonych i tych, które wciąż są przedmiotem uzgodnień i opracowywania. Wśród ratyfikowanych standardów należy wymienić:

  • Standard danych w tagu EPC (EPC Tag Data Standard version 1.1. rev 1.27)
  • Standard UHF 2 generacji (Class 1 Generation 2 UHF Air Interface Protocol Standard Version 1.0.9)
  • Zarys architektury EPCglobal (EPCglobal Architecture Framework Version 1.0)
  • Specyfikacja ONS (Object Naming Service (ONS) Specification Version 1.0)
  • Specyfikacja ALE (Application Level Event (ALE) Specification Version 1.0).

Cały artykuł w formacie PDF.

Ostatnio zmieniany w piątek, 17 kwiecień 2009 11:10
Więcej w tej kategorii: « Rachunek zintegrowany Rola elektronicznej integracji partnerów w łańcuchach i sieciach dostaw w tworzeniu wartości dla klienta »
Zaloguj się by skomentować