Logo
Wydrukuj tę stronę

Kompletacja jednostopniowa i dwuwymiarowa - wydajność kompletacji a aspekty organizacyjne

Polecamy! Kompletacja jednostopniowa i dwuwymiarowa - wydajność kompletacji a aspekty organizacyjne

Sprawność procesu kompletacji zamówień ma duży wpływ na wydajność systemów dystrybucji, od których wymagana jest: terminowość, kompletność, zgodność i odpowiednia jakości dostaw. Wymagania te zmuszają przedsiębiorstwa do poszukiwania coraz bardziej efektywnych systemów kompletacji w zakresie stosowanych rozwiązań organizacyjnych i technologicznych. W artykule zostaną porównane pod względem organizacji i wydajności dwa modele kompletacji: kompletacja jednostopniowa (według zleceń) oraz kompletacja dwuwymiarowa (według zleceń).
Do wyznaczenia wydajności procesu kompletacji jednostopniowej i dwustopniowej została wykorzystana opracowana w Instytucie Logistyki i Magazynowania (ILiM) aplikacja informatyczna KMA, której opis funkcjonowania został opisany w artykułach w "Logistyce" (nr 5/2012, nr 1/2014 i 2/2014). Przy wykorzystaniu aplikacji zostały przeprowadzone badania symulacje wpływu zmienności ilości dokumentów, pozycji na dokumentach na wydajność kompletacji. Opis kompletacji jednostopniowej, przyjęte założenia oraz podstawowe schematy organizacyjne przedstawiono w poprzednim artykule opublikowanym w Logistyce nr 2/2014.

Trochę teorii
Kompletacja dwuwymiarowa (według zleceń). Kompletacja dwuwymiarowa (według zleceń) jest rzadziej występującym i stosowanym w magazynach modelem kompletacji. Sposób realizacji kompletacji dwuwymiarowej przedstawiono w tabeli 1, a schemat funkcjonalny strefy kompletacji dwuwymiarowej przedstawiono na rysunku 1.
Tab. 1. Organizacja kompletacji dwuwymiarowe (według zleceń).

Tab. 1. Organizacja kompletacji dwuwymiarowej (według zleceń).
(Źródło: opracowanie własne)

Rys. 1. Schemat funkcjonalny strefy kompletacji dwuwymiarowej.

Rys. 1. Schemat funkcjonalny strefy kompletacji dwuwymiarowej.
(Źródło: opracowanie własne)

Przy realizacji kompletacji dwuwymiarowej przyjmuje się następujące podstawowe założenia organizacyjne:

1. Wielkość strefy kompletacji wynika z liczby składowanych asortymentów towarowych, technologii składowania oraz parametrów jednostek ładunkowych,
2. Przy określaniu parametrów strefy kompletacji założono stosunek jej długości do szerokości równy 2 (L/B = 2),
3. Liczba poziomów składowania wynika z przyjętej technologii oraz wysokości składowanych jednostek ładunkowych poszczególnych grup towarowych A, B i C i jest ograniczona dysponowaną wysokością obiektu magazynowego w świetle (w strefie kompletacji),
4. Pojemność adresu kompletacji jest uzależniona od przyjętej częstości ich uzupełnień,
5. Szerokości korytarzy roboczych wynikają z wymagań technologicznych dla zastosowanych wózków magazynowych,
6. W procesie kompletacji wykorzystywane są:

• wózki do kompletacji z widłami obrotowo-przesuwnymi (do bezpośredniej kompletacji wydań)
• wózki podnośnikowe czołowe - do transportu skompletowanych pjł z czoła regałów do strefy wydań oraz pustych palet z miejsca ich składowania na czoło regałów
• w strefie kompletacji,

7. Strefa kompletacji zajmuje wydzieloną część powierzchni obiektu magazynowego i obejmuje wszystkie dostępne lokalizacje towarowe,
8. Strefa składowania zapasu, zajmująca odrębną powierzchnię magazynu, znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie strefy kompletacji,
9. Adres lokalizacji asortymentu stanowi:

• dla towarów grupy A - numer gniazda paletowego
• dla grupy B i C - numer miejsca półkowego,

10. Realizacja kompletacji odbywa się wg następujących zasad:

• zlecenia przygotowywane są kolejno według porządku wejścia (zgłoszenia), który jest zgodny z harmonogramem wydań (załadunku)
• podstawą kompletacji jest dokument systemowy "Lista pobrań" odpowiadający w zakresie rzeczowym dokumentowi "Zlecenie wydania"
• w przypadku, gdy objętość "Zlecenia wydania" przekroczy założoną pojemność jednostki ładunkowej kompletacji tworzonych będzie kilka "List pobrań" (na przykład "Lista pobrań 1/2", "Lista pobrań 2/2"),

11. "Lista pobrań" o pojemności nie przekraczającej przyjętej dopuszczalnej wartości dla jednostki ładunkowej kompletacji realizowana jest w jednym cyklu przejazdu kompletującego,
12. Przebieg ścieżki kompletacji w każdym korytarzu roboczym ma układ "grzebieniowy",
13. Ruch wózka kompletacyjnego w korytarzu roboczym odbywa się w dwóch kierunkach:

• jazda "w przód" - w trakcie roboczego cyklu kompletacji (pobrań) lub transportu jednostki na czoło regału
• jazda "w tył" - w trakcie powrotu dla zmiany korytarza roboczego,

14. Asortymenty towarowe są pobierane z lokalizacji znajdujących się po obu stronach korytarza roboczego,
15. Skompletowane pjł odstawiane są na pole odkładcze lub gniazdo wspornikowe znajdujące się na czole najbliższego regału. Z tego samego czoła regału, ale z innego gniazda wspornikowego, pobierane są kolejne (puste) nośniki paletowe,
16. W korytarzu roboczym znajdować się może tylko jeden wózek kompletacyjny,
17. Wózki kompletacyjne w trakcie realizacji zleceń przemieszczają się kolejno przez całą strefę kompletacji,
18. Uzupełnianie lokalizacji kompletacyjnych odbywa się w czasie innej zmiany, ze strefy składowania zapasu ulokowanej bezpośrednio za strefą kompletacji,
19. Jednostki ładunkowe towarów uzupełnianych mają postać:

• dla towarów grupy A - jednorodnych pjł
• dla grupy B i C - niejednorodnych pjł zawierających asortymenty zlokalizowane w obrębie jednego korytarza roboczego strefy kompletacji.

Porównując przyjęte założenia dla kompletacji jednostopniowej i dwuwymiarowej, różnice występują tylko w organizacji procesu a stosowane technologie składowania i transportu wewnętrznego są podobne.

Artykuł zawiera 13560 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka

Ostatnio zmieniany w piątek, 17 maj 2019 10:55
© 2000-2023 Sieć Badawcza Łukasiewicz - Poznański Instytut Technologiczny