Automatyzacja procesu monitorowania stanu środków transportu
- Tylicki Henryk, Gorzelańczyk Piotr
- Kategoria: Transport i spedycja
Monitorowanie stanu środków transportu odbywa się obecnie na podstawie wiedzy użytkowników lub ograniczonej interpretacji stanów układów przez diagnostyczne urządzenie pokładowe. W celu zwiększenia efektywności eksploatacji środków transportu należy w konstrukcji pokładowego systemu monitorowania stanu wykorzystać nowoczesne narzędzia diagnostyki technicznej, a w tym przede wszystkim reguły wnioskowania diagnostycznego generowane przez odpowiednie procedury monitorowania stanu środków transportu. Powinno stanowić to podstawę do automatyzacji procesu monitorowania stanu oraz oceny bezpieczeństwa działania środków transportu. Przedstawione opracowanie stanowi próbę rozwiązania powyższych problemów.
Charakterystyka zagadnienia
Procesy fizyczne zachodzące podczas eksploatacji środków transportu mają istotny wpływ na zmianę ich stanu i mają związek z ich użytkowaniem i obsługiwaniem. Procesy te są źródłem emisji sygnałów diagnostycznych, których analiza pozwala generować informacje o stanie technicznym, jak i o stanie procesów zachodzących w ich układach, czego przykładem są opracowania w kraju (np. system DIADYN, system RSTM - System Rozpoznania Stanu Maszyn) i za granicą (HUMS - Health and Usage Monitoring System). W przypadku środków transportu rozwiązaniem problemu monitorowania stanu nie są stosowane obecnie urządzenia diagnostyki pokładowej OBD (On Board Diagnostic), pokładowe urządzenia rejestrujące OBR (On Board Recording) oraz rejestratory zdarzeń EDR (Event Data Recoder), które chociaż pozwalają na obserwację wybranych stanów układów, ale z uwagi na brak w tym względzie stosownych procedur:
- nie generują decyzji eksploatacyjnych (np. terminu kolejnego obsługiwania lub przyczyny zaistnienia uszkodzenia);
- zakres i charakter pozyskiwanych przez nie informacji określa diagnosta, którym przynajmniej w początkowym etapie diagnozowania jest najczęściej operator środka transportowego;
- przenośna aparatura badawcza pozwalająca pozyskiwać informacje np. z pamięci elektronicznych urządzeń diagnostycznych układów środków transportu, pomimo postępującej w tym zakresie unifikacji, dedykowana jest w zasadzie dla konkretnych obiektów i nie może być wykorzystywana przy monitorowaniu stanu układów innych środków transportu;
- w większości środków transportu urządzenia diagnostyki pokładowej generują informację o stanie elektrycznych i elektronicznych układów, zaś prawie całkowicie pomijane są zespoły mechaniczne;
- stosowane obecnie systemy monitorowania stanu środków transportu realizują tylko pojedyncze elementy proponowanych funkcji (np. stan paliwa, stan ładunku lub ocenę stanu technicznego niektórych układów środka transportu), brak jest jednak funkcji związanych z prognozowaniem terminów obsługiwania środka transportu oraz szacowania przyczyny uszkodzenia, co zmniejsza uniwersalność proponowanych rozwiązań.
Z powyższych ustaleń wynika, że monitorowanie stanu środków transportu, realizowane za pomocą urządzeń diagnostycznych, sprowadza się obecnie do oceny danych pomiarowych w odniesieniu do stanu układów, na podstawie wiedzy posiadanej przez użytkowników lub ograniczonej interpretacji stanów układów przez diagnostyczne urządzenie pokładowe. Aby wyeliminować ten subiektywny czynnik, należy w konstrukcji pokładowego systemu monitorowania stanu wykorzystać nowoczesne narzędzia diagnostyki technicznej, a w tym przede wszystkim reguły wnioskowania diagnostycznego generowane przez odpowiednie procedury monitorowania stanu środków transportu.
Cały artykuł jest dostępny poniżej w formacie PDF.
Źródło: Czasopismo Logistyka