Centrum logistyczne w Porcie Barcelona

Sieć transportowa w Hiszpanii
W Hiszpanii znajduje się ponad 5 000 km autostrad oraz 7 000 km dróg ekspresowych. Po wstąpieniu do Unii Europejskiej obserwuje się szybki rozwój sieci drogowej. Za środki unijne budowano autostrady, które zgodnie z kreowaniem przez państwo rozwoju turystki, powstały w pierwszej kolejności na północy kraju u podnóża Pirenejów oraz wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego na wschodzie.

Sieć drogowa Hiszpanii ma kształt gwiaździsty. W centrum układu znajduje się Madryt, do którego z całego kraju prowadzą drogi ekspresowe (rysunek 1). Porównując sieć drogową Hiszpanii ze stanem i gęstością dróg innych państw Europy Zachodniej, na przykład Niemiec bądź Francji, należy stwierdzić, iż mimo ogromnego postępu, który dokonał się w ostatnich kilkudziesięciu latach, ustępuje ona im znacznie pod względem gęstości i długości. Jednocześnie, z powodu nie najwyższego poziomu usług oferowanych przez hiszpańską kolej, na transporcie drogowym koncentruje się większość przewozów - także tych na długie odległości. Wzrost przewozów w ostatnich latach realizowany jest prawie w całości przez transport drogowy. Układ sieci kolejowej Hiszpanii charakteryzuje się bardzo zbliżoną koncepcją rozmieszczenia przestrzennego do sieci drogowej (rysunek 2).

Także tutaj w centrum znajduje się Madryt, do którego prowadzą połączenia kolejowe z pozostałych regionów. Promienisty układ głównych tras, trasy poprzeczne, linia biegnąca wzdłuż rzeki Ebro oraz tak zwane korytarze śródziemnomorskie, pokrywają cały kraj. Długość sieci kolejowej w Hiszpanii wynosi 15 000 km. Eksperci w sposób kontrowersyjny oceniają rozwiązania prywatyzacyjne oraz organizacyjne, wprowadzone w sektorze transportu kolejowego w latach 90. Doprowadziły one bowiem do stagnacji w przewozach kolejowych i spowolnienia przemian unowocześniających infrastrukturę. Z tego powodu rozwój sieci kolejowej Hiszpanii ciągle pozostaje w tyle za takimi państwami jak Francja i Niemcy. Niedowład w sektorze kolejowym odzwierciedla się w trendzie wykonywanej pracy przewozowej transportem kolejowym w ostatnich latach. Mimo wzrostu w tym okresie ogólnych przewozów, przewozy koleją utrzymują się na niezmienionym poziomie.

Katalonia - charakterystyka gospodarcza i transportowa
Katalonia jest jednym z najbogatszych regionów Hiszpanii, położonym na północy kraju przy granicy z Francją. Zamieszkuje ją 7 mln mieszkańców. Produkt Krajowy Brutto regionu w 2004 roku wyniósł 157 mld euro, co stanowiło ponad 19% PKB całej Hiszpanii. PKB per capita Katalonii kształtuje się na poziomie 23 000 euro. Region łączy z zagranicą ożywiona wymiana handlowa. Import w roku 2004 wzrósł o około 12% przy wzroście poziomu eksportu o zaledwie 4%. Do głównych gałęzi przemysłu w Katalonii należy przemysł samochodowy (80% hiszpańskiej produkcji samochodów oraz ponad 60% wytworzonych komponentów przeznaczonych jest na eksport). Także tutaj mają siedzibę zakłady produkcyjne największych firm wytwarzających motocykle i skutery. Silny rozwój przemysłu chemicznego związany jest z portem w Barcelonie. Ważną rolę odgrywają też przemysły: farmaceutyczny, odzieżowy, maszynowy i elektroniczny. W Katalonii ma miejsce największa w Europie koncentracja producentów pochodzących z Japonii.

W regionie łączą się autostrady biegnące wzdłuż wybrzeża M. Śródziemnego oraz u podnóży Pirenejów. Katalonia posiada również 2 połączenia autostradowe z Francją. Leży także na szlaku szybkiej kolei, która łączy region między innymi z Madrytem. Poziom rozwoju infrastruktury transportowej w Katalonii ma korzystny wpływ na rozwój centrów logistycznych w tym regionie. Położenie Katalonii jest strategicznie z punktu widzenia obsługi potrzeb transportowych basenu M. Śródziemnego. Sieć komunikacyjna Hiszpanii pozwala w ciągu 24 godzin dotrzeć z Barcelony do dowolnego punktu w kraju, Portugalii, Francji, znacznej części Włoch, Belgii, Holandii, Niemiec oraz Wielkiej Brytanii. Katalonię łączą ważne korytarze transportowe również z krajami Beneluxu.

Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka” 6/2008.

 
Ostatnio zmieniany w poniedziałek, 24 wrzesień 2012 13:36
Więcej w tej kategorii: « Między teorią a praktyką zarządzania zapasami - cz. 2 Logistyka produkcji przedsiębiorstwa odzieżowego »
Zaloguj się by skomentować