Modele autoregresyjne jako instrument zarządzania zapasami na przykładzie elektrowni cieplnej
- Agata MESJASZ-LECH
- Kategoria: Logistyka
W artykule przedstawiono wyniki analizy ekonometrycznej miesięcznych wartości zapasów w trzech kolejnych latach w jednej z elektrowni Południowej Polski. Pod uwagę wzięto te zapasy, których utrzymywanie ma największy wpływ na ogólną działalność finansową elektrowni. Analizie poddano wartość zapasów z wyłączeniem zapasów bezpośrednio produkcyjnych (węgiel, mazut), dla których zbudowano modele autoregresyjne.
1. WPROWADZENIE
Pierwszym obszarem oceny działalności przedsiębiorstwa są działania realizowane w ramach zaopatrzenia, którego podstawowym obiektem są zapasy. Zapasy mają strategiczne znaczenie dla przedsiębiorstwa, gdyż tworzą wartość dodaną, determinują jego elastyczność oraz umożliwiają kontrolę procesów zaopatrzeniowych [2]. Zapasy są również jednym z głównych elementów niezbędnych do wyznaczenia zapotrzebowania na kapitał obrotowy przedsiębiorstwa. Odpowiednie zarządzanie nimi będzie przekładało się zatem bezpośrednio na efektywne zarządzanie kapitałem obrotowym gwarantujące finansowy sukces przedsiębiorstwa.
Potrzeby w zakresie zużycia materiałów i surowców w działalności produkcyjnej i usługowej, a także ogólnozakładowej powinny być uwzględnione w rzeczowych i wartościowych planach zaopatrzenia. Rzeczowy plan zaopatrzenia w materiały i surowce powinien wynikać z planowanych wielkości usług i produkcji (przewidywanych rozmiarów działalności produkcyjno-usługowej) oraz norm zużycia materiałowego. Wartościowy plan zaopatrzenia pozwala na finansowe zaplanowanie alokacji i zastosowania zapasu w przedsiębiorstwie.
W zasadzie każda jednostka gospodarcza powinna zaplanować zaopatrzenie w materiały i surowce do realizacji produkcji i wykonywania usług, a w szczególności w:
1. materiały i surowce zużywane w procesach produkcyjno-usługowych, 2. paliwa i smary, w tym: węgiel, koks, olej napędowy, etylinę itd., 3. części zamienne, 4. pozostałe materiały i surowce, w tym obsługi i zarządu.
Planowane zakupy powinny wynikać z planowanej rytmiczności produkcji i usług oraz działalności handlowej. Redukcja kosztu kapitału związanego z zapasami jest zatem ważnym zadaniem planowania produkcji. Często dochodzi do sprzeczności między celami zarządzania operacyjnego a celami finansowymi na tym tle [8].
Zastosowanie modeli ekonometrycznych umożliwia analizę efektów działań podejmowanych w ramach poszczególnych podsystemów logistyki, w tym logistyki zaopatrzenia. (...)
Pierwszym obszarem oceny działalności przedsiębiorstwa są działania realizowane w ramach zaopatrzenia, którego podstawowym obiektem są zapasy. Zapasy mają strategiczne znaczenie dla przedsiębiorstwa, gdyż tworzą wartość dodaną, determinują jego elastyczność oraz umożliwiają kontrolę procesów zaopatrzeniowych [2]. Zapasy są również jednym z głównych elementów niezbędnych do wyznaczenia zapotrzebowania na kapitał obrotowy przedsiębiorstwa. Odpowiednie zarządzanie nimi będzie przekładało się zatem bezpośrednio na efektywne zarządzanie kapitałem obrotowym gwarantujące finansowy sukces przedsiębiorstwa.
Potrzeby w zakresie zużycia materiałów i surowców w działalności produkcyjnej i usługowej, a także ogólnozakładowej powinny być uwzględnione w rzeczowych i wartościowych planach zaopatrzenia. Rzeczowy plan zaopatrzenia w materiały i surowce powinien wynikać z planowanych wielkości usług i produkcji (przewidywanych rozmiarów działalności produkcyjno-usługowej) oraz norm zużycia materiałowego. Wartościowy plan zaopatrzenia pozwala na finansowe zaplanowanie alokacji i zastosowania zapasu w przedsiębiorstwie.
W zasadzie każda jednostka gospodarcza powinna zaplanować zaopatrzenie w materiały i surowce do realizacji produkcji i wykonywania usług, a w szczególności w:
1. materiały i surowce zużywane w procesach produkcyjno-usługowych, 2. paliwa i smary, w tym: węgiel, koks, olej napędowy, etylinę itd., 3. części zamienne, 4. pozostałe materiały i surowce, w tym obsługi i zarządu.
Planowane zakupy powinny wynikać z planowanej rytmiczności produkcji i usług oraz działalności handlowej. Redukcja kosztu kapitału związanego z zapasami jest zatem ważnym zadaniem planowania produkcji. Często dochodzi do sprzeczności między celami zarządzania operacyjnego a celami finansowymi na tym tle [8].
Zastosowanie modeli ekonometrycznych umożliwia analizę efektów działań podejmowanych w ramach poszczególnych podsystemów logistyki, w tym logistyki zaopatrzenia. (...)
Artykuł zawiera 20183 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka
Zaloguj się by skomentować