Zaloguj się

WIEDZA: logistyka

Logistyka a wartość i metody jej tworzenia

Mówi się, że świat, w którym żyjemy, jest światem wartości, że można w nim wyróżnić wartości ekonomiczne, estetyczne, moralne, prawne, poznawcze i religijne, że wszystkie te wartości tworzą system określany mianem sieci wartości. Rzadko mówi się natomiast o tym, co to jest wartość i jakie są metody jej tworzenia. Z reguły przyjmuje się, że wartość oznacza coś ważnego, pożądanego czy użytecznego, ale trudno jest podać jedną definicję wartości. Istnieje ich wiele, a samo słowo zależne jest od kontekstu.

Marketing a logistyka

Artykuł ten mógłby być zatytułowany "o szkodliwości supremacji marketingu". Nie traktuje on jednak o negatywnym wpływie marketingu na decyzje podejmowane przez konsumentów. Ta kwestia jest dobrze znana, choć rzadko podnoszona. Wiadomo, iż działaniom marketingowym można zarzucić niekiedy przybieranie postaci lub form budzących wątpliwości natury etycznej. Prawdopodobnie nigdy nie dowiemy się, na przykład, czy historia o wynalezieniu przez specjalistów od marketingu choroby zwanej halitozą dla zwiększenia sprzedaży płynu do płukania ust, jest prawdziwa, czy stanowi wytwór ludzkiej fantazji. Łatwo jednak wskazać na podobne przypadki.

Rynek wózków widłowych w Polsce

Polski rynek wózków widłowych coraz bardziej upodabnia się do rynku Europy Zachodniej. Należy jednak podkreślić, że jest to sprzęt mocno zużyty, gdyż ponad 56% eksploatowanego sprzętu wyprodukowano przed rokiem 2005. Biorąc pod uwagę źródło napędu, dane te są jeszcze bardziej pesymistyczne, gdyż ponad 68% wózków spalinowych wyprodukowano przed rokiem 2001. Dane te pochodzą z raportu "Widlak List 2010" jaki powstał we współpracy firm: Audytel, Konslog, Cushman & Wakefield oraz wortal log4.pl.

Logistyka miasta - geneza, istota, perspektywy

Konteksty przestrzeni i miasta
Dyskusje na temat logistyki miasta warto rozpocząć od pojęć według mnie kluczowych dla tego zastosowania logistyki - przestrzeni i miasta. W nich bowiem umiejscowiony jest przedmiot naszych zainteresowań. Przestrzeń jest pojęciem wyczuwalnym przez przeciętnego człowieka głównie intuicyjnie i - chociaż każdy ma z nią bezpośredni kontakt - doświadcza jej najczęściej emocjonalnie i na dodatek w rozmaitych kontekstach. Najczęściej zauważamy wyodrębnioną przestrzeń fizyczną, oferującą swoistą organizację form przyrodniczych i antropogenicznych, warunkującą dostęp do zasobów będących w polu zainteresowania działalności człowieka. Przez ten pryzmat oceniamy atrakcyjność przestrzeni. Co ciekawe, gdyby nie oceniać przestrzeni w ten sposób, a dostrzegać jej walory estetyczne, wówczas częściej zauważamy przedmioty, niż znajdującą się między nimi przestrzeń. Przestrzeń fizyczna jest mierzalna za pomocą geometrii euklidesowej. Dla Hegla przestrzeń była wyrazem ducha. Taka właśnie przestrzeń mityczna, duchowa, konceptualna, to rozciągłość, w której występuje świat ludzkich symboli materialnych i niematerialnych. To inny wymiar przestrzeni, na którym nie kończy się możliwość rozpatrywania tej kategorii. Każda definicja przestrzeni jest niedoskonała, gdyż musi być formułowana przy założeniu jakiejś określonej koncepcji przestrzeni, jednak każdy jej rodzaj obiektywnie lub subiektywnie formułuje nasze postrzeganie świata. I dlatego też bardzo trudno umiejscawiając w przestrzeni miasto, dokonać jego opisu definicyjnego. Bez wątpienia, miasto opiera się na kategorii przestrzeni (miejsca, pomieszczenia, środowiska). Ma swój wymiar materialny w postaci infrastruktury (na przykład budowli, ulic, fabryk, zakładów, szkół, szpitali, bibliotek, instytucji rozrywki, techniki, przemysłu i całej kultury materialnej), ma swoje zasilanie (wyrazem którego jest na przykład ruch, komunikacja, arterie translokacyjne ludzi i towarów) oraz swój wymiar duchowy (cywilizację, czyli systemy doskonalące życie zbiorowe, a więc prawo, język, kod zachowań, folklor, tradycję, środki utrzymania, model egzystencji). W tym żywiole zjawisk biorą swój początek rozmaite definicje miasta. Miasto przyciąga ludzi rozmaitymi obietnicami. Specyfika miasta jest nie tylko związana z rzeczywistą, materialną przestrzenią, dającą przesłanki spełnienia obietnic, ale również z wirtualnym, dyskursywnym kontekstem miejsca - specyfiką miejscowej koegzystencji kulturowej, religijnej i narodowej, połączonej z pragnieniem budowania własnego, niepowtarzalnego miasta oraz jego genius loci. Takie warunki przyciągają do miasta różnorodnych użytkowników, którzy w swojej masie stanowią świetną "mieszankę wybuchową" zdolną do tworzenia jakościowo nowych wartości. Te wartości stanowią podstawę różnicowania oraz uzyskiwania przewagi konkurencyjnej nie tylko przez poszczególne jednostki, lecz miasta jako całości. Ludzie zmieniają miasta, współtworząc je, ale też zmieniają siebie. Człowiek wrzucony w wir miasta próbuje w nim egzystować, przystosowując się do środowiska, niejednokrotnie zmieniając standardy zachowań, uznane za ogólnoludzkie. Obserwuje się ograniczanie roli społecznej do załatwiania podstawowych formalności, zanik postaw altruistycznych, funkcjonalność kontaktów międzyludzkich itd. Te zjawiska nasilają się jeśli chodzi o ich skalę. Do 2015 roku liczba miast o liczbie ludności przekraczającej 1 mln wzrośnie do 554, z czego trzy czwarte (426 miast) będzie się znajdowało w krajach rozwijających się. Rozwijają się też olbrzymie miasta - o liczbie ludności przekraczającej 8 mln mieszkańców, które zostały kiedyś zdefiniowane przez ONZ jako "mega miasto" (megacity) - obecnie ten status mają te miasta, których liczba mieszkańców przekracza 10 mln. ONZ przewiduje, że do 2015 roku aż 21 miast będzie można zaliczyć do tej kategorii. Zgodnie z prognozą ONZ, wzrost liczby ludności miejskiej będzie następował raczej w mniejszych miastach oraz wskutek przekwalifikowania obszarów wiejskich na miejskie.