Logo
Wydrukuj tę stronę

Normalizacja w Polsce w zakresie infrastruktury procesów logistycznych

Dążenie Polski do integracji z państwami Unii Europejskiej spowodowało zmiany w polskiej polityce normalizacyjnej, która ukierunkowana została na maksymalną harmonizację norm polskich z europejskimi (EN) oraz międzynarodowymi (ISO).

Na infrastrukturę składa się:

■ infrastruktura magazynowa
■ infrastruktura transportu wewnętrznego
■ infrastruktura transportu zewnętrznego
■ infrastruktura w zakresie opakowań transportowych
■ infrastruktura informatyczna.

Każdy z tych głównych elementów składowych infrastruktury logistycznej, został w Polsce bardziej lub mniej szeroko znormalizowany w postaci Polskich Norm. Dnia 1 stycznia 1994 r. weszła w życie Ustawa z dnia 3 kwietnia 1993 r. o normalizacji, która zasadniczo zmieniła zasady:
■ prowadzenia i organizacji działalności normalizacyjnej
■ opracowywania  i  stosowania  Polskich Norm.

W myśl tej ustawy, stosowanie Polskich Norm stało się dobrowolne, chyba że określone Polskie Normy zostaną powołane w ustawach i wówczas normy te stają się obowiązkowe. Oznacza to, iż norma - która nie została wprowadzona do obowiązkowego stosowania - jest dokumentem technicznym. Strony zainteresowane wykorzystaniem określonej normy w praktyce gospodarczej, mogą uznać ją za obowiązkową. W polskiej normalizacji podjęto szerokie działania w kierunku przystosowania i adaptacji swojego systemu wewnętrznego do zasad, jakie obowiązują w krajach UE.

Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 2001/2.
 
Ostatnio zmieniany w środa, 05 wrzesień 2012 10:46
© 2000-2023 Sieć Badawcza Łukasiewicz - Poznański Instytut Technologiczny