Ujemny dwumianowy rozkład poissona w modelowaniu wypadków drogowych

Problem modelowania (przewidywania) liczby wypadków drogowych na poszczególnych odcinkach dróg (sekcjach) pojawił się w rozważaniach naukowców około 30 lat temu. Przez ponad ćwierć wieku do przewidywania liczby wypadków drogowych w zależności od czynników ruchu drogowego stosowano bardzo różne modele oraz sposoby estymacji. W pracy opisano procedurę modelowania wypadków drogowych z zastosowaniem rozkładu ujemnego dwumianowego wraz z analizą wariancji. Analiza ta wykazała skuteczność modelu w wyjaśnianiu (opisywaniu) zmienności systematycznej (ponad 60%).
Pierwotnie zależność między czynnikami zewnętrznymi, a liczbą wypadków opisywano deterministycznym równaniem regresji liniowej. Jednak, jak wykazali Jovanis i
Chang (1986), zmienność natężenia ruchu w czasie oraz częste występowanie zerowej liczebności wypadków w sektorze sprawiają, że standardowa regresja liniowa może prowadzić do błędnych estymatorów parametrów, a nawet przewidywanych ujemnych wartości. W odpowiedzi na problem zastosowania regresji liniowej, rozpoczęto badania nad użyciem regresji Poissona (Joshua, Garber 1990), której zastosowanie jest możliwe dzięki temu, że dane dotyczące wypadków drogowych stanowią nieujemne całkowite wartości. W kolejnych latach pojawiały się rozszerzenia regresji Poissona, nowe modele oraz kolejne metody estymacji. (...)

Artykuł zawiera 14257 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka

Więcej w tej kategorii: « Henry Lloyd - łańcuchy zaopatrzenia Zastosowanie programów komputerowych wspomagających projektowanie silników spalinowych w odniesieniu do minimalizacji skutków oddziaływania na środowisko »
Zaloguj się by skomentować