Wyznaczanie programów przejść międzyfazowych przy wykorzystaniu różnych funkcji celu
- Tomasz Krukowicz
- Kategoria: Pozostałe zagadnienia
Streszczenie: Artykuł opisuje zasady tworzenia programów przejść międzyfazowych dla adaptacyjnych algorytmów sterowania ruchem. W artykule scharakteryzowano wymagania formalne, które muszą spełniać programy przejść międzyfazowych. Wymagania te stanowią punkt wyjścia do zapisu formalnego programów oraz określenia ograniczeń nałożonych na funkcję sterowania. Uzasadniono również potrzebę stosowania różnych metod wyznaczania przejść w zależności od rodzaju sterowania i przyjętych zasad sterowania. Opisano następujące metody tworzenia przejść międzyfazowych: maksymalizacja czasów międzyzielonych, realizacja równego startu grup sygnałowych, minimalizacja długości przejścia międzyfazowego oraz metodę opartą na minimalizacji czasów międzyzielonych pomiędzy grupami miarodajnymi. W artykule przedstawiono również ocenę i możliwości zastosowania poszczególnych metod, a także przykłady rozwiązań stosowanych w praktyce projektowania programów sygnalizacji.
1. PROGRAMY PRZEJŚĆ MIĘDZYFAZOWYCH W TEORII
I PRAKTYCE PROJEKTOWANIA PROGRAMÓW SYGNALIZACJI ŚWIETLNEJ
W obecnych czasach projektowanie sygnalizacji świetlnych, w dużej części, wymaga tworzenia algorytmów sterowania adaptacyjnego, którego najpopularniejszą odmianą jest sterowanie akomodacyjne. W sterowaniu takim stan grup sygnałowych określony funkcją sterowania jest zależny od informacji przekazywanych z detektorów, a decyzje o wartościach funkcji sterowania podejmowane są na bieżąco, na podstawie zaprojektowanego algorytmu. W sterowaniu adaptacyjnym możemy wyróżnić okresy, w których nadawane są wyłącznie sygnały zezwalające lub zabraniające, nazywane fazami oraz okresy, w których następuje zmiana sygnałów nazywane przejściami
międzyfazowymi. Formalną definicję fazy w programie sygnalizacji podano w [9] i jest ona definiowana jako okres, w którym funkcja sterowania przyjmuje wartości takie, że podzbiór grup sygnałowych wyświetlających sygnały zezwalające nie jest podzbiorem żadnego innego zbioru wyświetlającego sygnały zezwalające w innym okresie. Niekiedy fazy nazywane są przedziałami zmiennymi, gdyż ich długość, przy zachowaniu pewnych ograniczeń wynikających z wymagań formalnych oraz charakteru procesu ruchu drogowego, może być zmieniana. (...)
I PRAKTYCE PROJEKTOWANIA PROGRAMÓW SYGNALIZACJI ŚWIETLNEJ
W obecnych czasach projektowanie sygnalizacji świetlnych, w dużej części, wymaga tworzenia algorytmów sterowania adaptacyjnego, którego najpopularniejszą odmianą jest sterowanie akomodacyjne. W sterowaniu takim stan grup sygnałowych określony funkcją sterowania jest zależny od informacji przekazywanych z detektorów, a decyzje o wartościach funkcji sterowania podejmowane są na bieżąco, na podstawie zaprojektowanego algorytmu. W sterowaniu adaptacyjnym możemy wyróżnić okresy, w których nadawane są wyłącznie sygnały zezwalające lub zabraniające, nazywane fazami oraz okresy, w których następuje zmiana sygnałów nazywane przejściami
międzyfazowymi. Formalną definicję fazy w programie sygnalizacji podano w [9] i jest ona definiowana jako okres, w którym funkcja sterowania przyjmuje wartości takie, że podzbiór grup sygnałowych wyświetlających sygnały zezwalające nie jest podzbiorem żadnego innego zbioru wyświetlającego sygnały zezwalające w innym okresie. Niekiedy fazy nazywane są przedziałami zmiennymi, gdyż ich długość, przy zachowaniu pewnych ograniczeń wynikających z wymagań formalnych oraz charakteru procesu ruchu drogowego, może być zmieniana. (...)
Artykuł zawiera 29274 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka