Rozwiązania techniczne pociągów wykorzystujących lewitację magnetyczną
- Lewitacja magnetyczna, Maglev, Rafał PODSIADŁO
- Kategoria: Pozostałe zagadnienia
W referacie przedstawiono rozwiązania techniczne napędu pojazdów wykorzystujących lewitację magnetyczną. Zaprezentowano dwa systemy napędu kolei Maglev.
1. WSTĘP
W dzisiejszych czasach kolej dużych prędkości nie kojarzy nam się tylko z koleją konwencjonalną, uzyskanie dużych prędkości dochodzących nawet do 450km/h pozwoliła osiągnąć kolej magnetyczna. Pierwsze badania związane z wykorzystaniem lewitacji prowadzone były przez niemieckiego inżyniera Hermanna Kempera w 1922 r. W roku
1934 opatentował swój wynalazek, a rok później przedstawił swoje odkrycie na rzeczywistym obiekcie.
Prace nad koleją magnetyczną rozpoczęte zostały przez Japonię i Niemcy, trwają one już prawie 40 lat. Pociąg wykorzystujący lewitację magnetyczną w porównaniu z konwencjonalnym pojazdem szynowym jest lżejszy. Pojazd magnetyczny nie posiada zestawów kołowych oraz silników elektrycznych co przyczynia się do zmniejszenia jego masy.
Dzięki sponsorowaniu przez rząd niemiecki od 1965 r. rozpoczęto badania wariantów rozwiązań z zawieszeniem elektrodynamicznym oraz z zastosowaniem magnesów trwałych w połączeniu z napędem za pomocą silników liniowych. Koniec lat siedemdziesiątych pozwolił opracować koncepcję obecnego systemu stosowanego w kolei Maglev.
Inżynierowie niemieccy dzięki wybudowaniu doświadczalnego odcinka w Emsland o długości 13,5 km mieli możliwość wykonywania jazd doświadczalnych na rzeczywistym obiekcie. Przeprowadzenie jazd doświadczalnych pozwoliło na znalezienie najlepszych rozwiązań technicznych i zakończenie pomyślne testów trójczłonowego pojazdu TR.
Prace związane z rozwojem kolei magnetycznej zostały również podjęte przez Japonię, które rozpoczęto w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku. (...)
W dzisiejszych czasach kolej dużych prędkości nie kojarzy nam się tylko z koleją konwencjonalną, uzyskanie dużych prędkości dochodzących nawet do 450km/h pozwoliła osiągnąć kolej magnetyczna. Pierwsze badania związane z wykorzystaniem lewitacji prowadzone były przez niemieckiego inżyniera Hermanna Kempera w 1922 r. W roku
1934 opatentował swój wynalazek, a rok później przedstawił swoje odkrycie na rzeczywistym obiekcie.
Prace nad koleją magnetyczną rozpoczęte zostały przez Japonię i Niemcy, trwają one już prawie 40 lat. Pociąg wykorzystujący lewitację magnetyczną w porównaniu z konwencjonalnym pojazdem szynowym jest lżejszy. Pojazd magnetyczny nie posiada zestawów kołowych oraz silników elektrycznych co przyczynia się do zmniejszenia jego masy.
Dzięki sponsorowaniu przez rząd niemiecki od 1965 r. rozpoczęto badania wariantów rozwiązań z zawieszeniem elektrodynamicznym oraz z zastosowaniem magnesów trwałych w połączeniu z napędem za pomocą silników liniowych. Koniec lat siedemdziesiątych pozwolił opracować koncepcję obecnego systemu stosowanego w kolei Maglev.
Inżynierowie niemieccy dzięki wybudowaniu doświadczalnego odcinka w Emsland o długości 13,5 km mieli możliwość wykonywania jazd doświadczalnych na rzeczywistym obiekcie. Przeprowadzenie jazd doświadczalnych pozwoliło na znalezienie najlepszych rozwiązań technicznych i zakończenie pomyślne testów trójczłonowego pojazdu TR.
Prace związane z rozwojem kolei magnetycznej zostały również podjęte przez Japonię, które rozpoczęto w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku. (...)
Artykuł zawiera 10215 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka
Zaloguj się by skomentować