Przykład kształtowania właściwości wibroizolacyjnych pasywnego układu zawieszenia siedziska

W przypadku typowych maszyn roboczych nie posiadających zawieszenia, elementem wibroizolującym pozostaje zwykle fotel operatora. Istnieje kilka koncepcji zawieszeń foteli, takich jak choćby zawieszenie składające się ze sprężyny stalowej i równolegle pracującymi z nią amortyzatorami, czy też powszechnie stosowane obecnie zawieszenie pneumatyczne, w którym rolę sprężyny stalowej przejmuje sprężyna pneumatyczna w postaci gumowo - kordowego siłownika mieszkowego [1], [2], [3], [4], [5]. Jednak wszystkie te układy zawieszeń, bez dodatkowego oprzyrządowania zaliczają się do tak zwanych zawieszeń pasywnych, które w zakresach niskich częstotliwości nie wykazują znacznych możliwości wibroizolacyjnych, co więcej, zdarza się, że te drgania zostają jeszcze na siedzisku wzmocnione. Taka sytuacja ma miejsce, gdy częstotliwość drgań własnych zawieszenia siedziska jest równa częstotliwości wymuszenia, pochodzącego z podłogi kabiny operatora maszyny roboczej. (...)