Zaloguj się

Kształtowanie zarysów płasko-wierzchołkowych nagniataniem i ich wykorzystanie w budowie pojazdów

Przedstawiono możliwości tworzenia powierzchni płasko-wierzchołkowej metodą toczenia a następnie nagniatania osiowego tocznie. Badano wpływ parametrów symetrycznej nierówności trójkątnej po toczeniu i prędkości nagniatania na wybrane parametry zarysu powierzchni. Wyprowadzono równania regresji ujmujące wpływ kąta wierzchołkowego nierówności, odstępu den nierówności po toczeniu i prędkości nagniatania na zarysu powierzchni po nagniataniu tocznym.
Obróbka powierzchniowa to świadome oddziaływanie różnymi metodami na powierzchnie materiału (półwyroby), celem wytworzenia warstwy wierzchniej, która przy określonych uwarunkowaniach techniczno-ekonomicznych spełnia wymagania eksploatacyjne [3]. Stan warstwy wierzchniej ma decydujący wpływ na procesy zużycia, a przez to na trwałość i niezawodność pojazdów (urządzeń). Największy wpływ na jakość użytkową, wyrobu, mają następujące właściwości warstwy wierzchniej: struktura geometryczna powierzchni, rodzaj i struktura materiału stref, utwardzenie (umocnienie) warstwy wierzchniej, naprężenia własne warstwy wierzchniej, wielkość i rozkład wad materiału. Części z naniesionym zarysem płasko-wierzchołkowym posiadają wiele zalet takich jak: praktycznie brak okresu docierania, dużo większa trwałość i odporność na zużycie w stosunku do części wykonanych metodami tradycyjnymi. (...)

Artykuł zawiera 12731 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka

Zaloguj się by skomentować