Zaloguj się

Problemy technologiczne i bezpieczeństwo eksploatacyjne konstrukcji okrętów wykonanych ze stopów aluminium

W artykule przedstawiono wybrane problemy technologiczne, jakie wystąpiły podczas budowy konstrukcji okrętów ze stopów aluminium w polskich stoczniach i problemy z ich późniejszą eksploatacją. W latach 60-tych zbudowano kilka szybkich kutrów torpedowych, których kadłub i nadbudówka zostały wykonane odpowiednio ze stopu 5019 i 5086 a w latach 80-tych zbudowano korwetę z dużą, trzy-kondygnacyjną nadbudówką wykonaną ze spawalnego, wysoko wytrzymałościowego stopu 7020. Przedstawiono sposób monitorowania procesów korozyjnych mających na celu zwiększenie bezpieczeństwa eksploatacyjnego.


Polski przemysł stoczniowy w przeszłości podejmował wiele wyzwań w projektowaniu i budowie nowych jednostek pływających przeznaczonych do działań militarnych. Pod koniec lat 50-tych po zakończeniu prac projektowych rozpoczęto budowę kutra torpedowego z kadłubem wykonanym ze stopu 5019 (AlMg5Mn-PA20) a nadbudówka ze stopu
5086 (AlMg4Mn). Te stopy na ówczesne czasy posiadały najlepsze cechy materiału lekkiego o dobrych właściwościach mechanicznych i odporności korozyjnej. 20 lat później rusza budowa korwety (dozorowca) z nadbudówką aluminiową o długości 40 m a więc dwukrotnie dłuższej od kutra i o 10-cio krotnie większej wyporności. W obu przypadkach były to wielkie i ambitne wezwania projektowe, które częściowo zostały zakończone sukcesem. Kutry torpedowe o doskonałych parametrach taktyczno-technicznych [1] miały szanse powodzenia gdyby nie wprowadzenie na uzbrojenie marynarki wojennej broni rakietowej, która wyeliminowała torpedy a tym samym okręty tego typu. (...)

Artykuł zawiera 33636 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka

Ostatnio zmieniany w czwartek, 04 kwiecień 2013 23:35
Zaloguj się by skomentować