Szanse, wyzwania i zagrożenia związane z zastosowaniem w transporcie samochodowym proekologicznych paliw alternatywnych - cz. 2

Z rozpatrywanych paliw alternatywnych najwyższy potencjał (ocena 5) mają DME, metanol, biogaz, biogaz i biodiesel oraz wodór w postaci gazowej plus biogaz.

Syntetyczny olej napędowy i etanol zostały ocenione na 3, biodiesel zaś na zaledwie 1. Na takie oceny wpłynęły następujące czynniki:
• syntetyczny olej napędowy, DME, metanol i biogaz mogą być wytwarzane z całych zbóż, surowca drzewnego lub każdego innego materiału pochodzenia roślinnego
• produkcję etanolu można oprzeć na wielu surowcach, łącznie z odpadami drewnianymi oraz innymi, zawierającymi celulozę materiałami pochodzenia roślinnego, przy czym poziom wydajności należy tu do stosunkowo niskich
• do wytworzenia biodiesla potrzebne są oleje roślinne, jak rzepakowy czy słonecznikowy, które mogą być wytwarzane jedynie z oleju zawartego w ziarnach. Ponadto dany areał można obsiewać rzepakiem, co cztery czy nawet sześć lat.
Zastosowanie paliw alternatywnych przeważnie wiąże się jednak z koniecznością odpowiedniego przygotowania pojazdu. Czasami zmiany są niewielkie, czasami bardzo kosztowne i dość poważne pod względem konstrukcyjnym. Poziom technicznego skomplikowania uwzględnia więc między innymi konieczność zapewnienia większej przestrzeni na paliwo czy montaż nowych, drogich komponentów i niekiedy wykorzystanie skomplikowanych rozwiązań technicznych, by sprostać przyszłym wymaganiom dotyczącym poziomu emisji spalin (niektóre paliwa wymagają bardziej zaawansowanej kontroli niż inne). Do tego, w omawianym kryterium uwzględniono wpływ paliwa na pojazd w następujących aspektach: maksymalne osiągi silnika, zasięg pomiędzy kolejnymi tankowaniami i rzutujący na zmniejszenie ładowności wzrost masy. Zgodnie z przyjętą skalą ocen, 1 oznacza ograniczoną liczbę zastosowań i konieczność wprowadzenia wielu drogich, daleko posuniętych zmian, podczas gdy przy 5 paliwo nadaje się do wszelkich ciężkich zastosowań i nie wymaga specjalnego przygotowania pojazdu (skale pośrednie oznaczają spadek stopnia skomplikowania budowy pojazdu i jednocześnie wzrost możliwości zastosowania paliwa).

Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 2009/3.
 
Ostatnio zmieniany w poniedziałek, 03 wrzesień 2012 13:44
Więcej w tej kategorii: « Ryzyko pozakontraktowe w działalności spedytora międzynarodowego Komoda - podstawy wspólnej platformy e-logistycznej - w odpowiedzi na politykę transportową Komisji Europejskiej »
Zaloguj się by skomentować