Determinanty załadunku i wyładunku jednostek pływających żeglugi śródlądowej poza portami rzecznymi w sytuacjach kryzysowych

W artykule przedstawione zostaną możliwości i ograniczenia w zakresie załadunku lub wyładunku jednostek pływających żeglugi śródlądowej z poza portami rzecznymi i morskimi. Dokonana zostanie analiza i ocena czynników, które determinują możliwości za- i wyładunku poza portami. Szczególna uwaga zostanie zwrócona na elementy struktury brzegowej oraz konstrukcji inżynieryjnych ograniczających oraz wspomagających ten proces. Wypracowane zostaną postulaty w tym zakresie, obejmujące przedsięwzięcia organizacyjne oraz konstrukcyjne dotyczące brzegów śródlądowych dróg wodnych. Rozważania prowadzone będą w aspekcie przedsięwzięć związanych z bezpieczeństwem wewnętrznym, a przede wszystkim okresem likwidacji skutków katastrof żywiołowych i ekologicznych.
WSTĘP Żegluga śródlądowa jest jedną z najbardziej dynamicznie rozwijających się gałęzi transportu. Wynika to nie tylko z faktu, iż jest najtańszym jego rodzajem, ale obejmuje także szeroki zakres przedsięwzięć związanych z utrzymaniem śródlądowych dróg wodnych, a więc regulację rzek, budowę kanałów żeglugowych, zbiorników wyrównawczych i retencyjnych oraz infrastruktury związanej z za- i wyładunkiem ładunków. (...)

Artykuł zawiera 18234 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka

Więcej w tej kategorii: « Stadion Narodowy w Warszawie wyzwaniem dla komunikacji w mieście Diagnozowanie czynników bezpieczeństwa obsługi materiałów niebezpiecznych w obrocie portowo-morskim »
Zaloguj się by skomentować