Stateczność ruchu modelu pojazdu szynowego w aspekcie istnienia rozwiązań wielokrotnych

Streszczenie: Wyniki badań zamieszczone w artykule są kontynuacją prac prowadzonych przez autorów od kilku lat [1, 6-9]. Obserwacja wyników badań innych autorów zajmujących się zbliżoną tematyką, np. [2, 3, 5], skłoniły do wykonania szczegółowych badań stateczności ruchu modelu pojazdu szynowego, mających na celu zidentyfikowanie istnienia rozwiązań wielokrotnych (współistniejących). Wykonano serie badań, w których poprzez wariantowanie wartości warunków początkowych określono symulacyjnie obszary występowania rozwiązań wielokrotnych.
1. WSTĘP
Stateczność ruchu pojazdów szynowych jest stale rozwijającym się przedmiotem badań
[2, 3, 5]. Bodźcem wymuszającym badania tego typu jest zwiększenie konkurencyjności transportu szynowego w odniesieniu do dynamicznie rozwijającego się transportu samochodowego i lotniczego. Znaczącym czynnikiem decydującym o wyborze przez klienta usługi transportowej jest czas, w którym można przebyć określony odcinek drogi.
Czas ,,tracony” w środkach transportu uwarunkowany jest wieloma względami natury organizacyjnej, logistycznej i niewątpliwie prędkością ruchu. Zapewnienie jak największej bezpiecznej prędkości ruchu jest zadaniem konstruktorów pojazdów. Rozwój i doskonalenie metod poznawczych nabiera szczególnego znaczenia w perspektywie planowanego rozwoju kolei dużych prędkości. Wypracowanie odpowiednio wysokich standardów transportu kolejowego stanie się niewątpliwie alternatywą dla droższego i bardziej uciążliwego dla człowieka i środowiska naturalnego transportu indywidualnego.
Wieloletnie badania stateczności ruchu prowadzone przez autorów [1, 7-9], bazują na tworzeniu i analizie wykresów bifurkacyjnych, stanowiących obraz dynamiki układu
mechanicznego pojazd szynowy - tor. Podobne metody badawcze wykorzystują również inni np. [2, 3, 5], jednak skupiają się oni na ruchu modeli pojazdów po torze prostym.
Wynika to z ogólnie panującego przekonania o quasi-statycznym charakterze ruchu po łuku. Rozszerzenie bifurkacyjnej metody badań na trasy zakrzywione (będące łukami okręgu) stanowi oryginalny wkład autorów w dziedzinę badań stateczności.
W dotychczasowych pracach uwaga autorów skupiała się na doskonaleniu metody badawczej poprzez wykonanie dużej ilości badań [1, 7-9]. Pomijano natomiast kwestie szczegółowe, takie jak np. możliwość występowania rozwiązań wielokrotnych. (...)

Artykuł zawiera 22684 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka

Więcej w tej kategorii: « Stadion Narodowy w Warszawie wyzwaniem dla komunikacji w mieście Preferencje pasażerów i struktura ruchu pasażerskiego »
Zaloguj się by skomentować