Logo
Wydrukuj tę stronę

Zawarta w dokumentach strategicznych

ocena stanu infrastruktury drogowej w Polsce, oparta na analizach podstawowych danych statystycznych, wskazuje na relatywnie wysoką i proporcjonalną do zaludnienia gęstość szlaków komunikacji drogowej. Jednak uszczegółowione badania potencjalnej dostępności komunikacyjnej Polski w UE, mierzonej na podstawie wskaźnika gęstości dróg szybkiego ruchu w stosunku do powierzchni i liczby ludności w kraju wskazują, iż jest ona niska lub bardzo niska. Podkreśla się także nierównomierne rozłożenie ważnych szlaków drogowych w stosunku do powierzchni kraju i województw oraz ich jakość nieadekwatną do potrzeb.
W strategiach [4] i ekspertyzach podkreśla się, że polska infrastruktura drogowa jest jednym ze słabszych podsystemów polskiej gospodarki. Jest niewystarczająco rozwinięta w stosunku do intensywności produkcji oraz ruchliwości mieszkańców. Szacuje się, że polska sieć drogowa przyjmuje obecnie ruch ponad 2,2 mln polskich samochodów ciężarowych, około 0,5 mln ciężarowych samochodów zagranicznych, 64 000 autobusów i autokarów pozamiejskich, prawie 17 mln samochodów osobowych i 1 mln motocykli. Do dat ko wą sła bo ścią kra jo wej infrastruktury drogowej jest niska jakość miejskiej i pozamiejskiej utwardzonej sieci drogowej, która w 82% składa się z dróg powiatowych i gminnych mających generalnie niskie parametry i stan techniczny, a jedynie w 6,9% z dróg krajowych, w 11,0% z dróg wojewódzkich i zaledwie w 0,4% z autostrad i dróg ekspresowych (dane za 2009 r.)[4]. Sieć dróg publicznych w Polsce wynosi ok. 383,3 tys. kilometrów. Drogi krajowe stanowią blisko 5% wszystkich dróg publicznych i przenoszą ponad 60% ruchu [7]. (...)
© 2000-2023 Sieć Badawcza Łukasiewicz - Poznański Instytut Technologiczny