Statki do przewozu co - potrzeba przyszłości?
- Andrzej STAROSTA, - Gdynia, Al. Jana Pawła II e-mail: Andrzej.Starosta@wp.eu
- Kategoria: Transport i spedycja
Emisja dwutlenku węgla jest uważana za jeden z głównych powodów globalnego ocieplenia. Szczególnie Unia Europejska chce bardzo mocno ograniczyć jego emisję. Jednym z pomysłów na rozwiązanie tego problemu jest przechwytywanie CO i przechowywanie go w strukturach geologicznych. Przygotowywane projekty zakładają wykorzystanie do tego celu wyeksploatowanych złóż ropy naftowej np. na Morzu Północnym. W tym celu potrzebne są jednostki, które przewiozą CO z lądu na morze. Artykuł prezentuje propozycję takich jednostek, jak i problemy, które muszą być uwzględnione podczas ich projektowania.
WPROWADZENIE
Dwutlenek węgla (CO2) jest uznawany za jeden z głównych gazów cieplarnianych, który w znaczny sposób wpływa na globalne ocieplenie. Zgodnie z danymi zbieranymi przez
NOAA w laboratorium na Hawajach stężenie CO wzrosło od 314 ppm, w marcu 1958 roku do 390 ppm w lutym 2011 roku. W ostatnich latach obserwowany wzrost stężenia wynosi
2 ppm rocznie.[8] Przyjmuje się tezę, że: aby globalna temperatura nie podniosła się więcej niż o 2ºC, stężenie CO w powietrzu nie powinno przekroczyć 450 ppm.
Dla zatrzymania procesu globalnego ocieplenia wprowadzane są różnorodne programy ograniczania emisji gazów cieplarnianych. Jedną z rozwijanych technologii jest idea przechwytywania dwutlenku węgla i przechowywania go później w strukturach geologicznych. Mogą być to również wyeksploatowane złoża ropy naftowej pod dnem morskim. Do transportu przechwyconego dwutlenku węgla można zastosować podwodne rurociągi, bądź statki specjalnej konstrukcji, co jest tematem tego artykułu.
1. AKTUALNY STAN BADAŃ W ZAKRESIE PRZECHWYTYWANIA, TRANSPORTU
I SKŁADOWANIA CO
Ograniczenie emisji dwutlenku węgla staje się wiec priorytetem dla wielu krajów.
Szczególnie Unia Europejska jest zdeterminowania w walce o ograniczenie emisji CO i finansuje wiele projektów z tym związanych. Obecnie realizowanych jest kilkanaście projektów demonstracyjnych polegających na wychwytywaniu, transporcie i przechowywaniu dwutlenku węgla - Carbon Capture and Storage (CCS). Projekty zakładają przechwytywanie gazu w zakładach, które są głównie odpowiedzialne za jego emisję do atmosfery, takich jak: elektrownie (szczególnie węglowe), cementownie, rafinerie i inne duże zakłady. Następnie (...)
Dwutlenek węgla (CO2) jest uznawany za jeden z głównych gazów cieplarnianych, który w znaczny sposób wpływa na globalne ocieplenie. Zgodnie z danymi zbieranymi przez
NOAA w laboratorium na Hawajach stężenie CO wzrosło od 314 ppm, w marcu 1958 roku do 390 ppm w lutym 2011 roku. W ostatnich latach obserwowany wzrost stężenia wynosi
2 ppm rocznie.[8] Przyjmuje się tezę, że: aby globalna temperatura nie podniosła się więcej niż o 2ºC, stężenie CO w powietrzu nie powinno przekroczyć 450 ppm.
Dla zatrzymania procesu globalnego ocieplenia wprowadzane są różnorodne programy ograniczania emisji gazów cieplarnianych. Jedną z rozwijanych technologii jest idea przechwytywania dwutlenku węgla i przechowywania go później w strukturach geologicznych. Mogą być to również wyeksploatowane złoża ropy naftowej pod dnem morskim. Do transportu przechwyconego dwutlenku węgla można zastosować podwodne rurociągi, bądź statki specjalnej konstrukcji, co jest tematem tego artykułu.
1. AKTUALNY STAN BADAŃ W ZAKRESIE PRZECHWYTYWANIA, TRANSPORTU
I SKŁADOWANIA CO
Ograniczenie emisji dwutlenku węgla staje się wiec priorytetem dla wielu krajów.
Szczególnie Unia Europejska jest zdeterminowania w walce o ograniczenie emisji CO i finansuje wiele projektów z tym związanych. Obecnie realizowanych jest kilkanaście projektów demonstracyjnych polegających na wychwytywaniu, transporcie i przechowywaniu dwutlenku węgla - Carbon Capture and Storage (CCS). Projekty zakładają przechwytywanie gazu w zakładach, które są głównie odpowiedzialne za jego emisję do atmosfery, takich jak: elektrownie (szczególnie węglowe), cementownie, rafinerie i inne duże zakłady. Następnie (...)
Artykuł zawiera 17973 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka 4/2011
Zaloguj się by skomentować