Zaloguj się

Zagrożenia i problemy w transporcie gazu ziemnego drogą morską

Gaz ziemny (LNG - liquefied natural gas), jest po ropie naftowej drugim, co do wielkości zużycia światowym paliwem. Dane napływające z gospodarek światowych prognozują wzrost zużycia tego paliwa. Dlatego należy planować z dużym wyprzedzeniem rozbudowę istniejącej i nowej infrastruktury przesyłowej, magazynowej, obejmującej cały ciąg łańcucha logistycznego dostaw tego surowca. Obecnie około 75% gazu ziemnego transportowane jest przy użyciu gazociągów, pozostałe 25% stanowią dostawy gazu skroplonego, którego to rynek odnotowuje największy wzrost w światowym sektorze gazowym, ze względu na położenie źródeł wydobycia - odwiertów.
LNG jest skroploną mieszaniną gazów węglowodorowych z niewielkimi domieszkami azotu, etanu i propanu, główny składnikiem jest metan (około 95%).W rezultacie skraplania otrzymuje się ciecz o zmniejszonej objętości (około 600 razy), bezbarwną, nietoksyczną, trudno palną oraz nie wybuchową, nie posiadającą właściwości korozyjnych, charakteryzującą się gęstością dwa razy mniejszą od wody, o liczbie oktanowej bliskiej 130.
Przy ciśnieniu atmosferycznym skroplony gaz ziemny pozostaje w temperaturze 1110 K i w tej temperaturze jest on zazwyczaj przechowywany oraz transportowany metanowcami. Temperatura krytyczna metanu wynosi 1900 K. Wynika z tego, że zakres temperatury, w którym gaz ziemny występuje w postaci ciekłej zawiera się w przedziale od
1110-1900 K.
Największe na świecie zasoby gazu naturalnego znajdują się w Rosji, wynoszą one przeszło 27 proc. globalnych rezerw, ocenianych na 6 188 bilionów stóp. Dwaj inni gazowi potentaci to Iran i Katar, które mają - odpowiednio - po 15,3 proc. i 14,6 proc. światowych rezerw. Pozostałe 50 proc. (...)
Zaloguj się by skomentować