Dwupoziomowa metoda harmonogramowania przepływu produktów przez sieci dostaw
- Marek MAGIERA
- Kategoria: Transport i spedycja
Opisano hierarchiczną metodę wspomagania zarządzania siecią dostaw. Do ogniw tej sieci należą producenci części składowych, jak i również odbiorcy półproduktów - producenci złożonych wyrobów. Dla tak skonfigurowanej sieci opracowano dwupoziomową metodę budowy harmonogramów dostaw części składowych (półproduktów) do producentów złożonych wyrobów. Na pierwszym poziomie metody budowane są wstępne harmonogramy produkcji dla zakładów produkujących złożone wyroby. Znajomość zapotrzebowania w określonym na poszczególne części składowe wykorzystywana jest na drugim poziomie metody. Wyznaczany jest tu harmonogram dostaw części składowych do producentów złożonych wyrobów. Minimalizowane są koszty przepływu produktów - optymalizacja ma miejsce w skali całej sieci dostaw. Dla metody zbudowano liniowe modele matematyczne zadań programowania całkowitoliczbowego.
1. WPROWADZENIE
Termin „łańcuch dostaw” jest coraz częściej ustępuje pojęciu „sieć dostaw”. Wynika to z istniejących relacji pomiędzy przedsiębiorstwami, pomiędzy którymi przepływy przeważnie nie mają liniowego charakteru. Przepływy te mają miejsce pomiędzy wieloma zależnymi producentami i odbiorcami, którzy przynależą do różnych łańcuchów dostaw [1].
Sieci dostaw obejmują nie tylko przepływy towarów i towarzyszących im informacji, ale również strumienie pieniężne. Pojęcie sieci dostaw jest oczywiście szerszym pojęciem od terminu łańcuch dostaw. Łańcuchy dostaw, charakteryzujące się centralną koordynacją przepływów, stanowią szczególny przypadek sieci dostaw [11].
Sieci dostaw mogą mieć różne układy hierarchiczne oraz rodzaje więzi pomiędzy ich uczestnikami, zwanymi wg teorii sieci ogniwami. H.Ch. Pohl [6] wyróżnia następujące rodzaje sieci produkcji:
− strategiczna sieć zintegrowana - stabilny układ kierowany przez centralnie usytuowane przedsiębiorstwo produkcyjne lub handlowe;
− przedsiębiorstwo wirtualne - wykorzystuje ono techniki informatyczne do realizacji transakcji incydentalnej;
− zintegrowana sieć operacyjna - stosuje zintegrowany system informacyjny, pozwalający na korzystanie z wolnych mocy produkcyjnych i usług logistycznych partnerów - poszczególnych ogniw sieci;
− regionalna sieć zintegrowana - oparta na cyklicznej współpracy wielu małych firm zlokalizowanych w danym regionie w zależności od pojawiających się rodzajów zamówień i ich wielkości. (...)
Termin „łańcuch dostaw” jest coraz częściej ustępuje pojęciu „sieć dostaw”. Wynika to z istniejących relacji pomiędzy przedsiębiorstwami, pomiędzy którymi przepływy przeważnie nie mają liniowego charakteru. Przepływy te mają miejsce pomiędzy wieloma zależnymi producentami i odbiorcami, którzy przynależą do różnych łańcuchów dostaw [1].
Sieci dostaw obejmują nie tylko przepływy towarów i towarzyszących im informacji, ale również strumienie pieniężne. Pojęcie sieci dostaw jest oczywiście szerszym pojęciem od terminu łańcuch dostaw. Łańcuchy dostaw, charakteryzujące się centralną koordynacją przepływów, stanowią szczególny przypadek sieci dostaw [11].
Sieci dostaw mogą mieć różne układy hierarchiczne oraz rodzaje więzi pomiędzy ich uczestnikami, zwanymi wg teorii sieci ogniwami. H.Ch. Pohl [6] wyróżnia następujące rodzaje sieci produkcji:
− strategiczna sieć zintegrowana - stabilny układ kierowany przez centralnie usytuowane przedsiębiorstwo produkcyjne lub handlowe;
− przedsiębiorstwo wirtualne - wykorzystuje ono techniki informatyczne do realizacji transakcji incydentalnej;
− zintegrowana sieć operacyjna - stosuje zintegrowany system informacyjny, pozwalający na korzystanie z wolnych mocy produkcyjnych i usług logistycznych partnerów - poszczególnych ogniw sieci;
− regionalna sieć zintegrowana - oparta na cyklicznej współpracy wielu małych firm zlokalizowanych w danym regionie w zależności od pojawiających się rodzajów zamówień i ich wielkości. (...)
Artykuł zawiera 32442 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka