Logo
Wydrukuj tę stronę

Model procesowy zarządzania konfiguracją badań statków powietrznych

W artykule scharakteryzowano istotę zarządzania konfiguracją w badaniach statków powietrznych. Zaprezentowano koncepcję systemowego podejścia do jakości procesów zarządzania konfiguracją, identyfikacji konfiguracji, nadzorowania zmian, opisywania statusu i auditowania konfiguracji z przykładami jej wykorzystania w ramach badań statków powietrznych. Przedstawiono model procesowy zarządzania konfiguracją w badaniach statków powietrznych.
WPROWADZENIE
W procesie projektowania, modernizacji lub przedłużania resursów statków powietrznych (SP) niezbędnym elementem potwierdzającym zakładane funkcjonalne i/lub fizyczne ich właściwości są badania naziemne oraz w locie. Otrzymanie wyników, szczególnie badań w locie wiąże się przede wszystkim z dużymi kosztami oraz terminami realizacji. Na to wpływ mają, m.in.:
• zakres badań, • harmonogram badań, • infrastruktura lotniskowa i dostęp do niej, • kompetencje personelu, • warunki atmosferyczne.
Wszystkie ww. czynniki muszą być dobrane optymalnie, aby uzyskać niezbędne i wiarygodne wyniki.
W badaniu SP obowiązują przepisy [3], które wydawałoby się, że w pełni wyczerpują regulacje związane z trybem postępowania w tym zakresie. Praktyka wskazuje jednak, że każde badanie SP jest indywidualnym projektem, który bazując na sprawdzonych technikach musi być dopasowany do bieżących potrzeb. Z tego względu proces badań SP powinien być wspomagany skutecznie działającymi systemami, tj. m.in.:
• zarządzania jakością, środowiskiem, bezpieczeństwem pracy, bezpieczeństwem informacji, • zarządzania konfiguracją, ryzykiem, niezawodnością oraz obsługiwalnością. (...)
© 2000-2023 Sieć Badawcza Łukasiewicz - Poznański Instytut Technologiczny