Logo
Wydrukuj tę stronę

Zastosowanie koncepcji "dobrego zarządzania publicznego" do wyboru tramwajów dla systemu miejskiego transportu zbiorowego

 

 

 

W artykule przedstawiono koncepcję "dobrego zarządzania publicznego" (ang. good governance) i skonfrontowano ją z innymi modelami zarządzania miastem stosowanymi w administracji publicznej, takimi jak "tradycyjne zarządzanie publiczne" czy "nowe zarządzanie publiczne".

Autorzy scharakteryzowali cechy lansowanego przez Komisję Europejską "dobrego zarządzania", opisanego w Białej Księdze Zarządzania Europejskiego, a następnie odnieśli je do procesu decyzyjnego zmierzającego do wyboru niskopodłogowych tramwajów przeznaczonych do obsługi ruchu pasażerskiego w publicznym transporcie miejskim w Poznaniu. Wspomniany proces decyzyjny został przeprowadzony z wykorzystaniem metodyk wielokryterialnego i grupowego podejmowania decyzji, a jego wyniki zostały porównane z wynikami zamówienia publicznego na zakup tramwajów opartego na tradycyjnym zarządzaniu publicznym (modelu biurokratycznym).

1. WPROWADZENIE
Problematyka zarządzania miastem jest związana z problematyką zarządzania publicznego i poruszana jest przez wielu autorów na świecie [1], [15], [17]. Zarządzanie miastem jest postrzegane, jako złożony proces decyzyjno - kontrolny, w którym władze miejskie przejmują odpowiedzialność za wszystkie aspekty funkcjonowania miasta [1]. Celem zarządzania miastem jest zapewnienie jego efektywnego funkcjonowania, które z kolei ma istotny wpływ na rozwój ekonomiczny miast, zapewniając społeczności lokalnej / użytkownikom miast zabezpieczenie w zakresie świadczonych usług komunalnych i publicznych [17]. Wielu autorów jest zgodnych, co do tego, że zarządzanie miastem powinno być odniesione do teorii klasycznego zarządzania, jednak przy uwzględnieniu specyfiki jednostek sektora publicznego i problematyki miejskiej. Jednocześnie autorzy wielu prac [9], [22] dostrzegają bardziej złożony charakter zarządzania aglomeracjami miejskimi niż zarządzania przedsiębiorstwami. Stąd istnieje konieczność dostosowania klasycznych metod zarządzania do warunków funkcjonowania sektora publicznego i specyfiki problematyki miejskiej. Mówi się również o tym, że zarządzanie miastem powinno mieć charakter procesowy i być nastawione na działania, a także uwzględniać szeroki (znacznie szerszy niż w przypadku organizacji w sektorze prywatnym) [9] wachlarz osób i podmiotów (ang. stakeholders) zainteresowanych sprawnym funkcjonowanie aglomeracji miejskiej. (...)

Artykuł zawiera 41816 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka

 

 

 

Ostatnio zmieniany w czwartek, 13 sierpień 2015 11:33
© 2000-2023 Sieć Badawcza Łukasiewicz - Poznański Instytut Technologiczny