Zaloguj się

Niektóre problemy praktyczne występujące w układach sterowania i telekomunikacji KDP

Harmonizacja i integracja norm technicznych europejskich Zarządów kolejowych sprzyja lepszemu wykorzystaniu kolei jako środka transportu w Europie. Każda europejska linia znajdująca się w „Transeuropejskim Systemie Kolejowym Dużych Prędkości” powinna spełniać niezbędne i określone Dyrektywą 2008/57/WE warunki dotyczącą interoperacyjności systemów kolejowych. Celem tej Dyrektywy jest umożliwienie ruchu pociągów dużych prędkości pomiędzy poszczególnymi sieciami kolejowymi Unii Europejskiej. Dyrektywa ma na celu wdrożenie interoperacyjności sieci europejskiej dużych prędkości poprzez regulację poszczególnych faz projektowania, budowy, etapowego uruchamiania i eksploatacji.
Przepisy Dyrektywy (z późniejszymi zmianami) dotyczą parametrów, składników, interfejsów i procedur niezbędnych i wystarczających do zapewnienia interoperacyjności. Sieć pociągów dużych prędkości jest to system składający się z kolejowej infrastruktury, stałych instalacji, sprzętu logistycznego i taboru kolejowego.
Dyrektywa przedstawia zasadnicze wymagania dotyczące zespołu warunków, jakie powinny być spełnione w celu zapewnienia interoperacyjności Europejskiej Sieci Kolei Dużych Prędkości (KDP). Państwa członkowskie UE mają obowiązek przestrzegania zasadniczych wymagań w celu osiągnięcia interoperacyjności KDP w Europie.
W załączniku III wspomnianej Dyrektywy są określone ogólnie wymagania dotyczące bezpieczeństwa, niezawodności, zdrowia osób, ochrony środowiska, kompatybilności technicznej i eksploatacji.
Zasadnicze wymagania sprecyzowane są w «Technicznych Specyfikacjach
Interoperacyjności» (TSI). Specyfikacje te precyzują podstawowe elementy każdego podsystemu i w szczególności określają składniki odgrywające zasadniczą rolę z punktu widzenia interoperacyjności. Europejska Agencja Kolejowa
ERA (European Railway Agency), od utworzenia w roku 2004, zajmuje się opracowywaniem i korygowaniem TSI.
Dyrektywa jest podstawowym elementem trójpoziomowej architektury zaleceń i norm na która składają się:
Dyrektywy z zasadniczymi wymaganiami, jakie system powinien spełniać;
Technicznych Specyfikacji Interoperacyjności (TSI), które powinny zostać przyjęte w ramach ustanowionych przez Dyrektywę;
Zespołów pozostałych specyfikacji europejskich, w szczególności, europejskie normy opracowane przez europejskie organy normalizacyjne: CEN (Europejski Komitet Normalizacyjny), CENELEC (Europejski Komitet (...)

Artykuł zawiera 48857 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka

Zaloguj się by skomentować