Porównanie organizacji komunikacji miejskiej w wybranych miastach świata i Polski

Polecamy! Porównanie organizacji komunikacji miejskiej w wybranych miastach świata i Polski

Transport miejski, nazywany także komunikacją miejską służy przemieszczeniom osób na terenach zurbanizowanych w miastach. W praktyce gospodarczej pojęcie transport miejski można definiować jako regularny, publiczny transport zbiorowy wykonywany na zlecenie samorządowego organizatora transportu. Organizator komunikacji miejskiej podejmuje dużo szersze działania niż organizacja samego procesu przewożenia pasażerów. Zajmuje się on także m.in. obsługą taboru, zarządzaniem infrastrukturą, udostępnianiem informacji pasażerskiej itp.

 

Najpowszechniej stosowanym środkiem transportu zbiorowego są autobusy. Popularność ich stosowania wynika z faktu, że wykorzystują ogólnodostępną infrastrukturę drogową. Elementami infrastruktury transportu miejskiego są trasy, przystanki, węzły przesiadkowe, zajezdnie oraz wszelkie urządzenia służące obsłudze pasażerów (w tym biletomaty, systemy informacji pasażerskiej itp.). Rozwiązania techniczne w zakresie projektowania przystanków autobusowych zależą od klasy drogi, liczby pasów ruchu na jezdni, natężenia ruchu samochodowego, autobusowego i pasażerskiego. Średnia odległość między przystankami autobusowymi w Polsce wynosi 0,4-0,6 km. Mniejsza odległość między przystankami jest możliwa dla przystanków "na żądanie". Na świecie systemy autobusowej komunikacji miejskiej są bardzo różnie zorganizowane. Przykładowo w niektórych miastach przystanki "na żądanie" w ogóle nie funkcjonują, w niektórych są dodatkiem do sieci komunikacyjnej, zaś w części miast przystanek opcjonalny jest podstawą sieci transportu publicznego.
Celem niniejszego artykułu jest porównanie organizacji autobusowej komunikacji miejskiej w różnych miastach świata i Polski oraz określenie jaką rolę w różnych sieciach komunikacyjnych pełnią przystanki "na żądanie".

Materiał i metody badawcze
Metody wykorzystane w ramach gromadzenia danych to metoda studiów literatury i dokumentacyjna. W ramach badań pozyskano dane dotyczące komunikacji miejskiej w wybranych 27 miastach na świecie i w 15 miastach w Polsce. Materiałem źródłowym były opracowania i raporty dotyczące komunikacji miejskiej na świecie i w Polsce, dane dostępne w zasobach sieci internetowej oraz informacje pozyskane w ramach kontaktów e-mailowych z przedstawicielami różnych instytucji zagranicznych zajmujących się organizacją komunikacji miejskiej w poszczególnych aglomeracjach. W zakresie opracowywania i prezentacji wyników badań zastosowano metodę tabelaryczną, metodę analizy porównawczej oraz metodę opisową. (...)

Ostatnio zmieniany w wtorek, 02 lipiec 2013 13:48
Więcej w tej kategorii: « Stadion Narodowy w Warszawie wyzwaniem dla komunikacji w mieście Wpływ transportu i logistyki na bilans emisji CO2 w produkcji i wykorzystaniu biopaliw »
Zaloguj się by skomentować