Plan mobilności jako narzędzie realizacji zrównoważonego rozwoju transportu w miastach

Polecamy! Plan mobilności jako narzędzie realizacji zrównoważonego rozwoju transportu w miastach

Zrównoważony rozwój wymaga między innymi by w zakresie transportu pasażerskiego ograniczać w codziennych podróżach wykorzystanie samochodów osobowych przy jednoczesnym wzroście wykorzystania transportu publicznego, rowerów czy podróży pieszych.

Dotyczy to także aspektów zrównoważonej mobilności, w ramach której niezbędne są działania obejmujące wykorzystanie proekologicznych środków transportu oraz te dotyczące aktualizacji strategicznych dokumentów transportowych miast. Wiele współczesnych miast stoi przed wyzwaniem ograniczenia kosztów zewnętrznych związanych z rosnącą motoryzacją indywidualną oraz zapewnienia usług publicznego transportu zbiorowego na odpowiednim poziomie. Dlatego niezbędne jest, by wykorzystywać zróżnicowane działania "twarde" (typowo inwestycyjne, dotyczące przede wszystkim rozbudowy i usprawniania infrastruktury transportu) oraz tzw. "miękkie" (związane m.in. z zarządzaniem mobilnością, akcjami promocyjnymi i informacyjnymi). Jednym z bardzo użytecznych narzędzi zarządzania mobilnością, jednak nie dość rozwiniętym w polskich warunkach jest plan mobilności. Obejmuje on swoim zakresem rozwiązania, które realizują ideę zrównoważonego rozwoju transportu i stanowią jednocześnie zestaw działań promujących alternatywne i ekologiczne formy podróży. Celem artykułu jest przedstawienie planu mobilności jako skutecznego narzędzia realizacji zasad zrównoważonego rozwoju miast.

Zrównoważony rozwój transportu w dokumentach europejskich
Europejska Federacja Transportu i Środowiska definiuje pojęcie zrównoważonego transportu jako "przemieszczanie, które zaspokaja potrzeby mobilności dzisiejszych pokoleń, dbając jednocześnie o stan środowiska, warunki życia oraz możliwości rozwoju gospodarczego przyszłych generacji, wyrażające udział transportu w realizacji idei zrównoważonego rozwoju". Realizacja zasad zrównoważonego rozwoju transportu w miastach znajduje swoje odzwierciedlenie w licznych dokumentach strategicznych Unii Europejskiej. Według Zielonej Księgi z 2007 roku mobilność w mieście powinna się opierać na współpracy w zakresie planowania przestrzennego, spraw gospodarczych i społecznych, transportu itd. Polityka w zakresie mobilności w mieście musi być przede wszystkim zintegrowana i łączyć w sobie innowacyjne technologie, rozwój ekologicznych, bezpiecznych i inteligentnych systemów transportu oraz zachęty ekonomiczne i odpowiednie zmiany w prawie. W Zielonej Księdze zawarte są również informacje dotyczące tworzenia planów mobilności, które mogłyby odnosić się zarówno do transportu osób, jak i towarów w miastach i na ich przedmieściach. Rolą planów mobilności miałoby być stworzenie podstaw efektywnego planowania mobilności w mieście. W Białej Księdze z 2011 roku wskazane są wyzwania dotyczące wpierania mobilności przy zachowaniu zasad zrównoważonego rozwoju systemu transportowego oraz przejścia na bardziej ekologiczny transport w miastach. Jednocześnie też Biała Księga podkreśla konieczność stworzenia nowych wzorców transportu oraz rozwój sektora transportu przy założeniu:

  • poprawy efektywności energetycznej pojazdów;
  • rozwoju i wprowadzenia paliw i systemów napędowych zgodnych z zasadą zrównoważonego rozwoju;
  • optymalizacji działań multimodalnych łańcuchów logistycznych;
  • bardziej wydajnego wykorzystania transportu i infrastruktury dzięki zastosowaniu lepszych systemów zarządzania ruchem i informacji.


Artykuł zawiera 20240 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka

Ostatnio zmieniany w wtorek, 15 wrzesień 2015 12:19
Więcej w tej kategorii: « Koszty zewnętrzne transportu lotniczego W kierunku nowego paradygmatu rozwoju transportu w Unii Europejskiej »
Zaloguj się by skomentować