Modelowanie podróży związane ze zmianą stanu infrastruktury transportowej
- Pawlak Piotr
- Kategoria: Transport i spedycja
Podróż związana jest z konkretnym użytkownikiem systemu transportowego, a zmiana liczby podróży związana jest ze zmianami w zakresie czynników sprawczych odbycia podróży tj. oferowanych aktywności, charakteryzowanych ich rodzajem i intensywnością, zależnych od zagospodarowania przestrzennego. Jednakże zmiana liczby odbywanych podroży może się także dokonywać bez zmian w zagospodarowaniu przestrzennym, np. przez zmiany w systemie transportowym, obejmujące infrastrukturę oraz parametry oferty przewozowej.
Bodźcem wzrostu liczby podróży mogą być w szczególności: budowa nowego ciągu ulicy, poszerzenie istniejącej ulicy, przebudowa skrzyżowania zwiększająca jego przepustowość, budowa linii tramwajowej czy zwiększenie częstotliwości kursowania pojazdów transportu zbiorowego. Prowadzi to przede wszystkim do skrócenia czasu trwania potencjalnej podróży, a uogólniając poprawia standard podróżowania poprzez m.in. płynny przejazd danego odcinka. Na zmniejszenie liczby podróży może mieć wpływ w szczególności np.: zwężenie jezdni w sposób trwały bądź czasowy w okresie przebudowy skrzyżowania, zmniejszenie częstotliwości kursowania bądź likwidacja bez przesiadkowego połączenia linią transportu zbiorowego. Skutkiem jest wydłużenie czasu podróży i pogorszenie warunków podróżowania (zwiększające się zatłoczenie, wydłużenie czasu oczekiwania na pojazd transportu zbiorowego, jazda w tłoku, konieczność przesiadania się itp.). Pojawienie się dodatkowych podróży lub ich zmniejszenie wpływa na zmiany ruchu w sieci (zmiany w natężeniu ruchu, wielkość potoków pasażerskich i pracy przewozowej). Zmiany w obrazie ruchu mogą się dokonywać także bez zmiany w liczbie realizowanych podróży, lecz w wyniku zmian niektórych atrybutów podróży np.: wydłużenie lub skrócenie podróży, zmiana trasy podróży, zmian w liczbie osób w samochodzie.
Podobnie jak w odniesieniu do podróży, zmiany w obrazie ruchu są wywoływane: zmianą parametrów infrastruktury transportowej objawiającej się wzrostem lub spadkiem przepustowości elementów sieci ulic oraz zdolności przewozowej transportu zbiorowego, zwiększeniem lub zmniejszeniem prędkości komunikacyjnej, poprawą lub pogorszeniem płynności ruchu, zmianą w dostępności miejsc postojowych na parkingu, zwiększeniem bądź zmniejszeniem częstości kursowania linii transportu zbiorowego czy zmianą w komforcie jazdy w pojeździe transportu zbiorowego. W następstwie zmian w systemie transportowym dochodzi do zmiany czasu podróży, a także kosztu uogólnionego podróży. Zmiana dostępności transportowej wywołana zmianami stanu sieci transportowej, odzwierciedlona skróceniem lub wydłużeniem czasu podróży różnymi środkami przewozowymi wpływa istotnie na liczbę podróży.
Modelowanie podróży
Potrzebę budowy modeli podróży dostrzeżono już w połowie XIX w. Jako jeden z pionierów tej tematyki, Henry Charles Carey opisał problematykę przepływu ludzi i ładunków. Około sto lat później, podczas pracy nad modelami podróży stworzono podejście łączące cztery składowe podróży i od tego czasu modele czterostadiowe rozpoczęły rozwój i znalazły szerokie zastosowanie w dziedzinie planowania systemów transportowych. Pomimo niedoskonałości i stosowania licznych uproszczeń modele czterostadiowe nadal stanowią podstawowe narzędzie planowania. W modelach tych przyjętą jednostką przestrzenną jest rejon transportowy, który jest wyodrębnionym obszarem stanowiącym miejsce rozpoczęcia i zakończenia podróży.
Artykuł zawiera 28070 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka