WIEDZA: transport i spedycja

Istota i znaczenie usług logistycznych w gospodarce
Warunkiem zidentyfikowania specyfiki usług, które w sposób znaczący wskazują na ich odmienność od dóbr materialnych, stanowi zestaw ich cech (niematerialność, jednoczesność procesu świadczenia i konsumpcji, niejednolitość, nietrwałość, brak możliwości nabycia usług na własność, substytucyjność i komplementarność). Ciężar gatunkowy poszczególnych cech bywa zmienny i jest on uzależniony między innymi od rodzaju usługi, miejsca i czasu jej świadczenia oraz podmiotu, który daną usługę świadczy. Niekiedy na te cechy wpływają sami usługobiorcy, jak i inne czynniki, takie jak: uwarunkowania historyczne, społeczne, ekonomiczne itp.
Te same warunki odnoszą się do usług logistycznych, których głównym zadaniem jest zaspokajanie potrzeb logistycznych podmiotów gospodarczych i ludności. Usługa logistyczna jest swoistym produktem, który zawiera zbiór życzeń i oczekiwań klienta. W takiej interpretacji usługa logistyczna stanowi zorganizowanie przez firmę zewnętrzną procesu transportowania i magazynowania produktów wraz z pełną obsługą formalno - prawną. W takim rozumowaniu należy podkreślić, że usługa logistyczna nie jest tożsama z klasyczną usługą transportową czy spedycyjną, ze względu na to, że zawiera w sobie znacznie szerszy zakres obsługi. Analogicznie, przedsiębiorstwa logistyczne świadczą znacznie szerszy zakres usług niż przedsiębiorstwa świadczące podstawowe usługi transportowe czy czystą spedycję. Należy jednakże za znaczyć, że w palecie usług logistycznych zazwyczaj znajduje się usługa transportu, co wynika z substytucyjności usług logistycznych wobec usług transportowych. Stąd też, w zakres usług logistycznych wchodzą wykonywane zarobkowo różnorodne usługi z branży spedycji, transportu, magazynowania, wraz z pełnym zakresem tak zwanych usług pokrewnych oraz takich, które wspomagają i usprawniają proces przepływu dóbr w systemie logistycznym.
Rola usług w gospodarce nabrała szczególnego wymiaru w chwili, gdy rozwój przedsiębiorstw uwarunkowany został dążnością do posiadania jak najnowocześniejszych (w tym najsprawniejszych) rozwiązań techniczno - organizacyjnych. Wynikiem tego jest coraz powszechniejsze korzystanie przez przedsiębiorstwa produkcyjne jak i usługowe z ofert firm zewnętrznych (outsourcingu), również w od niesieniu do usług logistycznych.

Co ma wspólnego rybołóstwo z eksploatacją złóż gazu i ropy? W obydwu tych dziedzinach, kluczowych dla gospodarki Królestwa Norwegii, szerokie zastosowanie znalazły standardy GS1 dotyczące technologii identyfikacji drogą radiową (RFID). Podobnie zresztą, jak w przypadku transportu kolejowego, przeładunku kontenerów i płatności kartami zbliżeniowymi. Te wszystkie zastosowania zaprezentowane zostały podczas II Konferencji EPC/RFID, która odbyła się w Oslo 3. listopada 2009 roku.

Współpracę w łańcuchach dostaw interpretuje się najczęściej w wymiarze wertykalnym, to jest poprzez pryzmat relacji między dostawcą a klientem, rzadziej w wymiarze horyzontalnym, analizując relacje między konkurentami i innymi uczestnikami łańcucha. Podkreśla się, że dopiero kombinacja tych dwóch wymiarów współpracy może być źródłem znaczących korzyści, a zakresy i obszary potencjalnego współdziałania uczestników łańcuchów dostaw są niemal nieograniczone.

Dlaczego transport i logistyka mogą decydować o przewadze konkurencyjnej
Peter Drucker - nieżyjący już guru zarządzania, w opublikowanych na łamach magazynu "Forbes" paradygmatach zarządzania na XXI wiek wskazuje na dwie okoliczności, które tworzą kontekst do rozważań na temat roli transportu komodalnego: po pierwsze: Drucker twierdzi, że technologie, rynki i zastosowania nie są już ograniczone do danej dziedziny gospodarki, ale się wzajemnie przenikają i łączą - co skutkuje skróceniem głębokości produkcji, wyższym stopniem specjalizacji, jak również rozdrobnieniem produkcji i rosnącą rolą transportu w pokonywaniu luki czasowo - przestrzennej, dzielącej wytwórców oraz konsumentów, po drugie: Drucker zauważa, że następuje globalizacja gospodarki, a co zatem idzie, odległości, jakie trzeba pokonać, by wyroby wielu producentów stworzyły gotowy produkt i następnie dotarły do konsumentów, wywołują konieczność łączenia przewozów różnymi gałęziami transportu, wymagają coraz większych umiejętności, by tak organizować procesy transportowe, żeby zapewnić ich sprawność i niską cenę przy wysokiej jakości obsługi.

Autor artykułu przedstawia główne trendy zmian na rynku TSL w zakresie punktowej infrastruktury logistycznej o charakterze kolejowym. Wskazuje konieczność dalszego dostosowywania jej ilości i jakości do standardów krajów byłej UE-15, kładąc nacisk w szczególności na rozwój sieci terminali intermodalnych oraz nowoczesnych punktów przeładunkowych. W artykule przeanalizowano przykłady planów oraz stanu faktycznego pod względem infrastruktury niektórych przedsiębiorstw transportu kolejowego.

Stosowanie przeładunku kompletacyjnego wiąże się z koniecznością podjęcia różnego rodzaju decyzji poprzedzających. Dotyczą one samej strategii przeładunku, uwarunkowań organizacyjno-technicznych, jakie towarzyszą jego wdrożeniu, a także planowania operacyjnego. Pozostaje jeszcze trudna do sparametryzowania sfera organizacyjna, dotycząca zdolności do rozszerzania współpracy, ponoszenia dodatkowych kosztów i zapewnienia przejrzystości działań.

W "Polityce Transportowej Państwa na lata 2006 - 2025" wskazane są kierunki rozwoju transportu intermodalnego oraz warunki, jakie powinny zostać spełnione dla jego efektywności. Dokument ten przewiduje, jako priorytetowe, uściślenie pomocy państwa oraz wprowadzenie zachęt prawnych i podatkowych, łącznie ze stworzeniem sieci terminali i centrów logistycznych. W "Programie operacyjnym Infrastruktura i Środowisko" przewidziano działanie 7.4 "Rozwój transportu intermodalnego", na realizację którego przeznaczono 111,3 mln euro. Działania zwiększenia udziału transportu intermodalnego zapowiadane są także w "Strategii rozwoju portów morskich do 2015 r." oraz w "Master planie dla transportu kolejowego do roku 2030".

Region Languedoc-Roussillon (powierzchnia 27400 km kw. i 2,5 mln. mieszkańców) jest położony w południowej części Francji, na przecięciu dróg pomiędzy Hiszpanią i Włochami oraz północną a południową Europą, co decyduje o niezwykłej atrakcyjności tej lokalizacji dla inwestorów. Region ten charakteryzują również korzystne czynniki demograficzne (najwyższy we Francji przyrost naturalny oraz 80000 studentów na czterech uniwersytetach. Zróżnicowanie i poziom wykształcenia mieszkańców pokrywa zapotrzebowanie inwestujących firm.